3

WOORD VOORAF Hoe zit het nu? Een jaar geleden, aan de vooravond van verkiezingen die sommigen als een politieke Dag des Oordeels beleefden, stelde BECI haar Memorandum voor: een ideeënbus van het Brussels ondernemerschap met de inbreng van onze leden samengesteld voor ’s lands toekomstig bestuur. Een jaar later zijn de politieke meerderheden gevonden en maken de regeringen werk van hun werk. Hoe staan wij daar tegenover? En werd er naar ons geluisterd? Hoofdzaak eerst: de arbeidskosten en de belastingdruk. Uit gegevens van Eurostat blijkt dat ons land op Denemarken na de hoogste loonkosten per uur van Europa aanrekent. Zweden en Luxemburg komen er iets goedkoper af. Ook qua belastingdruk belandt België in de top-3 van de OESO-ranglijst. Dit is uiteraard onhoudbaar. De eerste federale maatregelen in dat verband gaan wel de goede richting in, toch moeten de hervormingen van de fiscaliteit en de arbeidsmarkt doorgevoerd worden. Steeds in onderlinge samenwerking, dat wel, maar ook zonder de realiteit uit het oog te verliezen. Tweede heikel punt voor het bedrijfsleven: het vinden van gekwalificeerd personeel met de hulp van onderwijs en vorming. De Franse Gemeenschap kwam met een “Pacte d’Excellence” op de proppen, een onderwijspact waarvan de effecten pas voelbaar zullen zijn in… 2016. Intussen verlaat één op de vijf Brusselse jongeren de schoolbanken zonder diploma. Wachten geblazen, dus! Gelukkig kunnen we steunen op de Vlaamse Gemeenschap, die vandaag 25% van het Brussels onderwijs voor haar rekening neemt. Gelukkig investeren de bedrijven. Zo gaat de “Fondation pour l’Enseignement” (Stichting voor het Onderwijs) tientallen docenten van het technisch- en beroepsonderwijs uitnodigen om hands-on ervaring op te doen. Ook niet onbelangrijk, het “Alliance for YOUth” initiatief waarbij Nestlé zich inzet voor 2600 jongerenbanen en stageplaatsen en waar ook een aantal van onze leden aan meewerken. Dichter bij huis zijn wij al jaren vragende partij voor een consequent mobiliteitsbeleid. Dikke pech, want het Reyersviaduct mag op instorten staan, we blijven met z’n allen in de files aanschuiven (als we Agoria mogen geloven, zijn hun aantal in drie jaar tijd met 25% gestegen). Brussel is één grote werf, het GEN-netwerk komt op een zijspoor terecht (elk uur voortaan slechts één rechtstreekste trein tussen Brussel en Halle!), er komt geen beweging in het parkeren en autodelen geraakt maar niet van de grond. Wel wordt gefluisterd dat het verkeer in het centrum er op vooruitgaat. Is er dan toch een sprankje hoop in afwachting van de voetgangerszone? Ook wat het Brussels bestuur betreft, krijgen we meer van hetzelfde. We hadden gehoopt dat de bevoegdheden van de Staatshervorming pragmatisch en onderling verdeeld zouden worden. Wederom dikke pech! De regering houdt toerisme voortaan voor zichzelf en haar “bondgenoten” en sluit de economische spelers gewoon buiten… Geen medezeggenschap, wel het afbreken van een efficiënt hulpmiddel (ook al zijn de overnachtingen in Brussel in vier jaar tijd met 40% gestegen) zonder inspraak van de hotelsector. Zeg nu eens, zoiets loopt toch gegarandeerd fout? Evengoed zijn de beloften voor een transparanter beleid van de Haven van Brussel niet ingelost. Vandaar ook onze vrijwillige uittreding bij de raad van bestuur. Laten we toch positief afsluiten: als er voor de grootstedelijke Gemeenschap (uit)eindelijk een gezonde belangstelling is, is dat vooral te danken aan Brussels Metropolitan. Bedrijven hebben voorstellen gedaan en afspraken gemaakt. Het wekt de indruk dat zij de zaken in handen nemen en niet onze verkozenen, maar die laatsten lijken dan ook niet te beseffen dat er dringend een andere weg moet worden ingeslagen. Daarom blijven we dit en alle andere aangesneden onderwerpen voor u op de voet volgen. Thierry Willemarck Voorzitter van BECI BECI - Brussel metropool- maart 2015 1

4 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication