DE ECONOMIE VAN HET GELUK Gedaan met de arbeidsongeschiktheid van lange duur? Langdurig werkverzuim is niet onvermijdelijk, aldus het plan van minister Maggie De Block. De wet legt sinds januari een re-integratieproces op om langdurig afwezige werkkrachten opnieuw in het beroepsleven in te schakelen. Of dit lovenswaardig initiatief ook doeltreffend en rechtvaardig is? Daarover lopen de meningen uiteen. Jean-Michel Briou I n 10 jaar tijd is het aantal langdurig arbeidsongeschikten in ons land angstwekkend gestegen. Wellicht een typisch Belgisch verschijnsel. Zweden nam bijvoorbeeld al vanaf 2003 maatregelen om blijvende uitsluiting van de arbeidsmarkt te bestrijden. In dit land is langdurig ziekteverzuim (meer dan een jaar) in 15 jaar tijd dan ook met 80% teruggelopen. Ondertussen kent het probleem in België een exponentiële groei. Het fenomeen kost de sociale zekerheid een bom geld, veroorzaakt organisatorische moeilijkheden in bedrijven en zorgt voor sociale problemen als afhaking, demotivering en psychologische stoornissen. Alle betrokken partijen, met inbegrip van de zieke werkkrachten, hebben er baat bij om dit vraagstuk kordaat aan te pakken. Een studie van het Vlaams Patiëntenplatform stelt trouwens vast dat 80% van deze patiënten liefst het werk zou hervatten. De minister van sociale zaken ontwikkelde dus een re-integratieproces. Verplicht overleg De maatregel bevat twee grote nieuwigheden. Ten eerste dient de werkgever een re-integratieplan te voorzien voor de arbeidsongeschikte werknemer. Ten tweede speelt de bedrijfsarts voortaan een centrale rol: hij beoordeelt de haalbaarheid van het plan. “Deze procedure verandert radicaal de modaliteiten van een definitieve verbreking”, stelt Partena juriste Catherine Legardien. “Vroeger volstond een medisch attest om een werknemer onherroepelijk arbeidsongeschikt te verklaren. Aan de hand daarvan kon de werkgever het arbeidscontract wegens overmacht verbreken. Voortaan moet eerst het re-integratietraject worden uitgeprobeerd. Als de bedrijfsarts van mening is dat de werknemer nog geschikt is voor het werk, wordt het een stuk moeilijker 28 BECI - Brussel metropool - mei 2017 om de arbeidsovereenkomst te verbreken.” Wie kan het integratietraject op gang brengen? Ten eerste de werknemer zelf, met de hulp van zijn behandelende geneesheer, wanneer hij het werk wenst te hervatten. Ten tweede de adviserend geneesheer van het ziekenfonds die, twee maanden na een attest van arbeidsongeschiktheid, aan de hand van de antwoorden op een vragenlijst uitmaakt of re-integratie wenselijk is. En ten derde de werkgever zelf: ten vroegste vier maanden na het attest van arbeidsongeschiktheid mag hij om re-integratie van de arbeidskracht vragen. Catherine Legardien (Partena) In al deze gevallen maakt de bedrijfsarts een evaluatieverslag. De conclusies kunnen vijf richtingen uit: 1. De medewerker is in staat om het werk te hervatten maar de werkomstandigheden dienen tijdelijk te worden aangepast – of de persoon moet in de onderneming een andere functie krijgen; 2. De medewerker is in staat om de in het arbeidscontract voorziene functie te hervatten, maar niet onmiddellijk; 3. De werkkracht is definitief niet meer in staat om het in het arbeidscontract voorziene werk te hervatten. Hij is echter wel geschikt voor een aangepast werk of een andere functie bij dezelfde werkgever; 4. De werknemer wordt finaal ongeschikt verklaard voor elke vorm van tewerkstelling bij dezelfde werkgever; 5. Een re-integratietraject is voorlopig niet aangewezen.
31 Online Touch Home