RONDE VAN DE GEMEENTEN, HALVERWEGE HET MANDAAT Molenbeek wil vooruit BECI zet zijn ronde van de Brusselse gemeenten voort, drie jaar nadat het zijn “Gemeentelijk Charter” aan de politieke partijen heeft voorgelegd. In dit nummer ontmoeten wij Françoise Schepmans, burgemeester van een gemeente die ten onrechte werd afgekamd. Interview door Didier Dekeyser F rançoise Schepmans verdiende niet dat haar gemeente zo brutaal door de media van de ganse wereld zou worden vernederd. Ook de economische wereld heeft Molenbeek op zijn blacklist geplaatst – en dat was evenmin verdiend. En toch komt deze dynamische vrouw op de proppen met een actieplan voor de economie en de lokale tewerkstelling. Een overzicht van de genomen initiatieven, halverwege het mandaat. Het welslagen van een onderneming hangt grotendeels af van een gezond beleid. Dit geldt ook voor een gemeente. Hebt u verbetering gebracht in wat ooit als ondoordringbare praktijken werd bestempeld? Ik hecht heel veel belang aan een goed beleid, want ik ben door en door democratisch ingesteld. Ik pleit voor transparantie en wens vlot samen te werken met al wie bijdraagt tot het beheer van deze gemeente. Tegen de ondoordringbare praktijken die u vermeldt, wens ik op te komen door ethiek. Dit betekent bijvoorbeeld dat ik moet zorgen voor een juiste vertegenwoordiging van de verscheidene politieke fracties in alle gemeentelijke gelederen. Ik heb een ethisch handvest laten opstellen dat door alle leden van het college werd aanvaard. Het college verbindt er zich toe alle aanvragen van burgers door te verwijzen naar de bevoegde diensten, om een geïndividualiseerde behandeling van de gevallen te vermijden. Hebben de recente gebeurtenissen het herstelplan voor uw gemeente niet serieus gedwarsboomd? We krijgen nagenoeg geen informatieaanvragen meer in verband met een mogelijke vestiging van een buitenlands bedrijf op ons grondgebied, ondanks de beschikbare ruimte, de arbeidskrachten en de goed ontwikkelde communicatie-infrastructuur. Wij wilden ook inspelen op de vele troeven van Molenbeek om toeristen aan te trekken, want, ja hoor, in Brussel zijn er andere bezienswaardigheden dan de Grote Markt. U begrijpt dat dit vandaag niet meer aan de orde is … De recente gebeurtenissen hebben hier aanzienlijke schade verricht, inderdaad. Maar we laten daarom de moed niet zakken, want de bevolking heeft nog altijd een grote behoefte aan tewerkstelling. Door de omvang van het fenomeen gaat het hier zelfs om een gewestelijke uitdaging. U moet weten dat 36% van de jongeren onder 25 in Molenbeek zonder werk zit! Dit is een economisch maar ook en vooral een sociaal probleem. De stigmatisering van profiteurs die liever een uitkering krijgen dan op zoek te gaan naar een baan verdoezelt een veel ruimer probleem: de wanhoop van velen die geen toegang krijgen tot een normaal sociaal leven en er niet in slagen aan hun precaire toestand te ontsnappen. Vergeet niet dat een vervangingsinkomen amper volstaat om de huur te betalen en zich te voeden. Voeg daar nog bij de discriminatie die voortvloeit uit armoede, uit de afkomst enz. Bestaat er werkelijk een discriminatie bij de aanwerving en draagt die bij tot de hoge werkloosheidscijfers? Wij beschikken over jonge en sterke arbeidskrachten. Ondertussen bestaat er in en rond Brussel een heleboel vacante betrekkingen. Onze bevolking is grotendeels laag gekwalificeerd, maar dit kan niet de enige reden zijn want op het einde van de productieketen, ongeacht de sector, is er altijd werk dat weinig of geen kwalificaties vergt. De ondernemingen die zich vandaag in de steden vestigen, onderscheiden zich door een hoge toegevoegde waarde. Zij stellen dus veel gekwalificeerde of zelfs gespecialiseerde arbeidskrachten tewerk. Wat doet u lokaal om dit probleem aan te pakken? We zitten met een tekort aan vorming en opleidingen, dat BECI - Brussel metropool - april 2016 11
14 Online Touch Home