SPEAKER’S HET POLITIEKE GEDOE RECHTZETTINGEN Onze kranten staan bol van de migrantencrisis. De reden waarom ook onze dagen en nachten niet (volledig) ongedeerd blijven? Het maakt niet uit of u nu bediende, manager, CEO of koning van de wereld bent: de foto van dat dood kleutertje met zijn neus in het zand, ergens langs een strand heeft u waarschijnlijk diep getroffen. Dat driejarig ventje, op zijn buikje met zijn bips omhoog lijkt o toch zo fel op onze eigen kinderen. Maar wanneer zij zo in hun bed liggen te slapen, mogen wij, ouders, dromen: “Ooit wordt mijn zoon/mijn dochter…” Voor het jongetje op het strand was de tijd van dromen voorbij … Als burgers en werkgevers hebben wij iets willen doen, binnen de perken van het mogelijke. Oma noemde dit “een beetje zijn best doen”. Het is een kwestie van noodzaak, al beseffen we dat dit niet heeft volstaan om dit kind en anderen (dient gezegd) te redden. Het initiatief van deze werkgevers die ‘iets’ hebben willen aanbieden, hoort bij de vele andere spontane reacties. Doorslaggevend is het niet, maar voor enkele slachtoffers maakt dit toch een verschil. Een verdienstelijke, kleine, concrete actie. Op de rest hebben de ondernemingen en hun bedrijfsleiders weinig vat. Dit geldt ook voor de politieke interpretaties, zoals deze bewering: “De werkgevers zoeken vluchtelingen om de lonen te doen dalen.” Deze partijpolitieke stelling is voor alle manipulaties en interpretaties vatbaar, maar ze stemt in geen geval overheen met de werkelijkheid, de ontroering en de daadkracht van ouders (want, ja hoor, bedrijfsleiders hebben thuis ook een gezinsleven). Deze bewering is dus niets meer dan een walgelijke beschuldiging, die echter gretig werd opgepikt door een aantal opiniemakers van wie nochtans een zekere wellevendheid kon worden verwacht en de bekwaamheid om iets hoger te mikken dan roddel, geruchten en verzinsels. Ondertussen De rest van het nieuws spreekt ons minder aan. En toch komen nog steeds dezelfde vraagstukken aan bod, waar de werkgevers al zo lang op hameren. De ‘tax shift’? Met een sisser afgelopen, of het scheelt niet veel. We hebben er nochtans heel sterk in willen geloven, want in de federale regering krioelt het van de voorstanders van het ondernemerschap. Oppassen, he, makkers! Vroeg of laat stappen we weer naar de stembus en dan zult u de ‘socialistische | Michel Geyer slechteriken’ toch moeilijk de schuld in de schoenen kunnen schuiven. Idem dito voor het onderwijs, waarvan het belang onophoudelijk wordt onderstreept. Maar ondertussen wordt er aan Franstalige kant vooral gedebatteerd over een zekere ‘cours de rien’ waarvan men ons tracht te overtuigen dat het programma het onder meer zal hebben over burgerschap, samenleven, welzijn en gezondheid, democratie e.a. Dit lijkt veel meer op een cursus ‘alles’ dan ‘niets’. Dit zijn onderwerpen die iedereen wordt verondersteld te integreren, en niet alleen uit angst voor een ondervraging. Ondertussen betoogden de taxi’s tegen de opkomst – of eerder het bestaan – van een goedkopere en ook minder gereguleerde concurrent. De landbouwers zijn in Brussel al hun problemen komen uitschreeuwen. (Mogen we vragen naar het resultaat?) Daarop volgt nog een nationale betoging. Het academisch jaar begint dit jaar niet onder het teken van de sereniteit. En toch blijven we erin geloven! Utopisch denken? Nee hoor, eerder ondernemerschap. Een heel verschil. Ook dit dient gezegd. ● CORNER Sociale verkiezingen: 2 dagen vorming om u hierop voor te bereiden Al wat u moet weten op juridisch vlak en qua optimale werkwijzen, met gastsprekers uit de HR-sector en de vakbondswereld op 09/10/15 en 21/01/16 Informatie: Frédéric Simon Sociaal Adviseur BECI fs@beci.be http://www.beci.be/nl/activiteiten/vormingen_en_seminaries/ tel. 02-643 78 17 BECI - Brussels Business - janvier 2015 7
10 Online Touch Home