SPEAKER’S HET ECONOMISCHE GEDOE OUD LAND ZKT JONG & DYNAM. TALENT De kleinkinderen van de grondleggers van Europa staan vandaag aan het roer. Wakker worden, he, mensen! In onze ‘netocratie’ dient economische neerslachtigheid plaats te ruimen voor de menselijke dimensie. | Jean Blavier Wat u, ik, de postbode, de apotheker en mijn schoonzus in gemeen hebben? Wij leven in Europa, in een rechtsstaat en een welvaartstaat. Dit gezegd zijnde, is het dan zo moeilijk te begrijpen dat anderen ons benijden? Het is toch geen wonder dat in door geweld geteisterde landen, Europa wordt gezien als een oord van vrede en economische stabiliteit? Churchill droomde als eerste van de Verenigde Staten van Europa. Alleen een eengemaakt werelddeel kon andere conflicten voorkomen, beweerde hij. Hebt u de oorlog meegemaakt? Nee? Ik ook niet. Sicco Mansholt bekeek de zaken eerder onder een economische invalshoek. Hij had, kort na de Tweede Wereldoorlog, in Nederland aan honger geleden. Hebt u ooit aan honger geleden? Nee? Ik ook niet. Jean Monnet moest op zestienjarige leeftijd de school verlaten. Hebt u de school verlaten toen u 16 was? Nee? Ik ook niet. Wij zijn waarschijnlijk vergeten waar we vandaan komen. Bepaalde Vlaamse media wisten er ons terecht aan te herinneren dat de Belgen die in 1914 voor de Duitse invasie op de vlucht sloegen, in Nederland met elektrisch prikkeldraad werden tegengehouden. Velen sneuvelden. Meer dan elk ander werelddeel onderging Europa de verschrikkingen van talloze oorlogen. Wij zouden dus grootmoedig en vrijgevig moeten reageren. Daarna zien we wel. Het verband met de economische actualiteit is evident. Wat doet een onderneming bij een onverwachte gebeurtenis? Belgische vluchtelingen in Parijs, 1940. Eerst het vuur blussen en daarna nadenken. Het tweede argument (wij citeren Angela Merkel, die hier wel andere bewoordingen voor over had): wij worden een dagje ouder, krijgen een buikje en de opkomende generatie werd in de watten gelegd. We hebben vandaag een grote behoefte aan dynamische en sterke mensen die hun leven weer kordaat in handen willen nemen. Een derde argument: de landen die het best scoren, hebben een massale immigratie gekend. Voorbeelden zijn de Verenigde Staten, Canada en Australië. 70 jaar geleden hebben wij met onze buurlanden vrede gesloten. Het werd hoog tijd, want sinds Romulus Augustulus, de laatste West-Romeinse keizer, voerden wij bijna zonder onderbreking oorlog met elkaar. En vandaag begrijpen wij niet dat uitgeputte mannen, neerkijkende vrouwen en geterroriseerde kinderen op de vlucht slaan! Onze ouderen moeten zich doodschamen, zij die door hun lijdensweg de funderingen van onze welvaart hebben gegraven. 1 Les Netocrates, Alexander Bard en Jan Söderqvist, Éditions Leo Scheer, 2008, maar in 2000 al het Zweeds verschenen. 6 BECI - Brussel metropool - oktober 2015 Laten we het nu even hebben over deflatie, de economische versie van mentale versuffing en een symptoom van onze economische Het wordt ook hoog tijd dat de economisten openlijk toegeven wat ze in feite al lang weten: armoede en oorlog zijn niets anders dan hachelijke neveneffecten van economische inefficiëntie. De sociale lift moet met nieuw bloed en versnelde opleidingen opnieuw in gang worden gebracht. In België zijn er 100.000 vacante betrekkingen. Dit is, proportioneel, het hoogste cijfer in Europa. CORNER neerslachtigheid. We gaan er geen doekjes om winden: we zitten volop in een deflatie en die gaat nog een tijd aanslepen. Hoe verbeten de centrale banken het ook proberen, ze slagen er maar niet in de inflatie weer op gang te brengen die wij nochtans aan het einde van 30 jaar naoorlogse welvaart zo hevig hebben bestreden. Waarom? Omdat nu het tijdperk aanbreekt van de bottom-up economie. Top-down is voltooid verleden tijd. Nu komen de drijvende krachten van onderaan. Ze blijven maar stijgen en doen een ‘netocratie’ ontstaan, een soort aristocratie van het net, die twee Zweden1 15 jaar geleden al aankondigden. De door oorlog geteisterde wereld rond Europa werpt een kil licht op de sociale lift die wij dringend weer in gang moeten brengen. Dat heeft Angela Merkel heel goed begrepen. En zoals u weet, zijn het op den duur toch altijd de Duitsers die winnen. ●
9 Online Touch Home