8 De trap Een trap is een heus kunstwerk. Hij bestaat uit een opeenvolging van horizontale treden en eventueel overlopen, waarmee u van de ene verdieping naar de andere kan. De structuur van een trap wordt bepaald door verschillende elementen, met name de hoogte, het aantal treden, de aantrede of de diepte van die treden, de trapbreedte, de trapboom, de uitsparing in de vloer, de trapleuning enz. We overlopen ze even samen. Om te weten hoe hoog de trap moet zijn, meet u de afstand tussen de twee verdiepingen. Daarna bepaalt u het aantal treden alsook de hoogte van de treden (meestal tussen 16 en 18 cm). Hogere treden leveren een “steile” trap op. De ideale hoogte voor een traptrede is 17 cm. Toch houdt het comfort van een trap niet enkel verband met de hoogte van de treden. Ook de verhouding tussen die hoogte en de diepte van de treden is van belang. De ideale trede stemt overeen met één pas. Het aantal treden berekent u door de te beklimmen hoogte te delen door de gewenste tredehoogte. Als het aantal treden dat u zo bekomt, niet overeenstemt met een geheel getal, past u de hoogte van de treden aan tot dat wel het geval is. Voorzie wel nooit méér dan 20 treden per trapdeel, anders wordt de klimpartij te lastig. Omgekeerd moeten er altijd minstens drie treden na elkaar zijn, zo niet bestaat het gevaar dat men ze over het hoofd ziet en struikelt. Met de “omvang” van de trap bedoelt men de lengte van zijn basis, dus op de grond gemeten. Bij een wenteltrap zal die gelijk zijn aan de diameter van de trap. De “vrije hoogte” is de afstand tussen de treden en het plafond van de verdieping erboven. De vrije hoogte moet altijd minstens 2 meter bedragen. Zodra u de hoogte van de treden hebt bepaald, berekent u de diepte van de treden of de aantrede. Die stemt overeen met de diepte van de trede van wel tot wel (de wel is het deel van de traptrede dat over het eronderstaande stootbord heenloopt). De aantrede schommelt tussen 25 en 35 cm. Hoe makkelijker u uw voeten kan neerzetten, hoe comfortabeler de trap en hoe minder gevaar op valpartijen. Met de trapbreedte bedoelt men de breedte van de treden van de trap. Die bedraagt zelden minder dan 80 cm. De trapboom is het houten element dat schuin langs de muur loopt, parallel met de trap. Een houten trapboom is ten minste 32 mm dik. De treden worden in de trapboom vastgemaakt met behulp van sponningen met een diepte van minstens 12 mm. De uitsparing in de vloer is nog zo’n belangrijk element van de trap. Hiermee bedoelt men de opening die in het plafond van de verdieping erboven werd voorzien om de trap door te laten. De opening is dus even groot als de trap zelf. De vorm van de uitsparing hangt af van het soort van trap en van de vrije hoogte. De leuning, balustrade of borstwering is niet enkel een decoratief element maar vooral bedoeld voor de veiligheid. De hoogte moet in principe beantwoorden aan specifieke normen: minimum 90 cm hoog langsheen de trap en 100 cm op de overloop. En het materiaal ? Hout blijft het materiaal bij uitstek om trappen te vervaardigen. Beton is moderner en wordt alsmaar meer gebruikt. Trappen in stortbeton voorziet men doorgaans van een decoratieve afwerking: een laag verf, een polyurethaanbekleding, een bekleding in hout of plantaardige elementen, tegels of vast tapijt. Metaal, dat men voordien enkel gebruikte voor buitentrappen en diensttrappen, wordt ook in de woningbouw alsmaar populairder. De doorgaans stalen structuur van zo’n trap doet het inderdaad perfect bij hout of glas. Ook glas is trouwens een gezocht materiaal voor de realisatie van designtrappen. Dankzij dit transparante materiaal zien smalle en slecht verlichte trappenhuizen er meteen een stuk minder somber uit. Uiteraard bestaan er verschillende soorten van trappen: er is de rechte trap (het eenvoudigste model), de draaitrap (hij komt uit in een hoek van het vertrek, een inkomhal of een gang en maakt één of twee kwartdraaien) en tot slot de goedkope en makkelijk te plaatsen wenteltrap. 134 www.bouwen-verbouwen.be d'HOndT d'HOndT
135 Online Touch Home