De zuigeling | Gezondheid baby huilt: laten huilen ? Iedere mama zit vroeg of laat wel eens met die vraag : moet ik mijn kindje laten huilen ? En zo ja, hoe lang ? Het onderwerp heeft al veel inkt doen vloeien, maar – zoals met veel debatten – een echte kant-en-klare oplossing is er nog niet uit de bus gekomen. Liever dan uit te kijken naar een modelgedrag kunt u beter luisteren naar uw baby en uzelf, en consequent blijven ! L et de komst van een eerste kindje breekt voor de ouders meestal een periode vol vraagtekens aan, onder meer op het vlak van slaapkwaliteit. Laat u baby gewoon wenen of stormt u bij de minste snik naar zijn wiegje? Hierover halen verschillende stellingen om beurten de bovenhand, maar de onlangs toonde een Australisch onderzoek aan dat het geen enkel verschil maakt of u uw kleintje onmiddellijk gaat troosten dan wel hem even laat doorwenen. Vanaf de leeftijd van zes jaar vertoonden kinderen die volgens die een van beide theorieën waren opgevoed alvast geen enkele slaapstoornis of psychologisch probleem. Natuurlijk is een krijsende baby moeilijk te harden, maar bedenk altijd dat dit voor hem een middel is om zich uit te drukken, te communiceren. Er bestaan wel een tiental verschillende manieren van huilen en even veel manieren om die uit te leggen. Huilen kan wijzen op een behoefte (eten, drinken, gewassen worden, een knuffel …), een ongemak (kramp, vuile luier, te warm, vermoeidheid, angst voor de nacht …), maar evengoed kan het totaal onschuldig zijn. En ja, huilen is ook vaak een teken van gezonde vitaliteit bij een kind. Dus, voor u reageert of zich naar de dokter haast, luister eerst goed ! Leren luisteren naar uw baby Om te weten hoe u uw zuigeling moet aanpakken, kijkt u eerst naar de bron: zijn gehuil. Hoe klinkt het? Momenteel bestaat (helaas !) nog geen enkele gebruiksaanwijzing, maar toch vallen er verschillende categorieën van gehuil, toonhoogtes en “ melodieën ” te onderscheiden. Heeft uw baby honger, dan lijkt in zijn maag een meute wolven losgebroken. Misschien is hij bang, boos of voelt het zich te kort gedaan ? We kunnen ons al die vragen stellen al luisterend naar het kind, maar we het hem ook zelf vragen : “ heb je honger ? ” en tegelijk aanstalten maken om hem de borst of de fles te geven. Nu we ons oor te luisteren hebben gelegd, is het tijd om na te gaan welk effect het gekrijs van baby op ons heeft. Veroorzaakt het stress, bezorgdheid, of kunnen we er toch wat afstand van nemen? Sommige mama’s gaan bij hun huilende baby terugdenken aan hun eigen kindertijd (zich in de steek gelaten, achtergelaten voelen …), terwijl andere systematisch bij de eerste snik hun kindje aan de borst leggen, uit angst een slechte moeder te zijn. Omdat baby altijd een klein mensje is en wij geen robots zijn (oef !), gebeurt het wel eens dat we gewoon niet begrijpen wat hij wil. En dan moeten we vooral proberen er te zijn voor hem, bij hem, en hem laten voelen dat we meevoelen. Uw baby helpen om goed te slapen Er zijn wel enkele trucs om uw kleintje sneller in Morpheus’ armen te krijgen. Aan u of papa om hem gerust te stellen en van het slapengaan een gezellig, vredig moment te maken. Eerste juiste reflex: uw hummeltje in bed leggen wanneer hij nog wakker is, zodat hij het gewoon wordt alleen in te slapen. Begint hij te wenen, wacht dan even, ga naar zijn kamer, kalmeer hem en ga terug weg. U kunt als u wilt telkens wat meer tijd tussen uw bezoekjes laten. Probeer uw kindje niet te prikkelen zodat hij slaperig wordt, laat hem in zijn bedje liggen en neem hem liever niet in de armen om hem te wiegen. Zit of staat hij rechtop, leer hem opnieuw te gaan liggen, streel hem om hem te kalmeren. Een knuffelbeest kan zeker helpen om slapen met rust te associëren. Bij een goed slaapritueel horen ook regelmatige tijdstippen om baby in bed te stoppen, zodat hij rond de leeftijd van een jaar de hele nacht doorslaapt. Heeft uw engeltje aan 18 maanden nog altijd moeite om in te slapen, vraag dan het advies van een arts. Co-sleeping : een goed idee ? In de Verenigde Staten is co-sleeping – Engels voor samen slapen, dus je bed delen met baby – al langer een gewoonte, maar ook op het oude continent lijkt die praktijk stilaan ingang te vinden. Volgens verschillende specialisten heeft co-sleeping zowel op de zuigeling als de moeder een rustgevend effect, en zou het ze langer en ook beter doen slapen. Lekker warm, rustig en met een borst binnen handbereik in geval van een hongertje, zou baby ook beter groeien wanneer hij bij zijn ouders slaapt, tot hij klaar is om in zijn eigen bedje te slapen, meestal na enkele maanden. Voor actieve mama’s biedt samen slapen met hun kindje de gelegenheid om dicht bij hem te zijn na een dag afwezigheid. Maar u hoeft niets te forceren indien u uw twijfels hebt omdat u vreest voor de veiligheid van uw kindje of voor uw intimiteit als koppel. Co-sleeping is zeker niet voor iedereen geschikt - ook onder specialisten bestaat nog controverse – en het is ook geen wondermiddel om uw kind acht uur aan een stuk te doen doorslapen. 86 Baby& mama
87 Online Touch Home