THINK TANK Wat zijn de grote uitdagingen waar Brussel mee te maken gaat krijgen de komende jaren? De demografie en het internationale karakter van de stad. Om met dat laatste te beginnen: we zullen een balans moeten vinden tussen de internationale roeping van Brussel en de lokale, stedelijke kwaliteit die we willen. Dat zal dus onder meer gaan over hoe we kunnen vermijden dat de EU zich in de stad gaat inplanten zoals dat vroeger ging. Een goede zaak daarbij is dat veel betrokkenen ondertussen ook Brusselse burgers zijn geworden en dus geïnteresseerd zijn in Brussel als “hun” stad en niet alleen als een plek waar ze gaan werken en waar ze voor de rest niks mee te maken hebben. rand. Er zijn ook zeer veel jongeren die in de stad zelf wonen die voor deze jobs opgeleid zijn. Een goede stad heeft bedrijfjes nodig, er moet plaats zijn voor zowel wonen, als werken als ontspanning. Al die functies moeten verweven worden. En onze uitdaging in de Kanaalzone is dus om al die elementen samen te brengen. Tour & Taxis is nog zo’n site die op uw agenda staat. Juist, daar zitten we met ongeveer dezelfde problematiek en dat dossier gaat ook al heel lang mee. Ik denk dat het nu echt wel tijd is om daar in actie te schieten. Als je te lang wacht, krijg je immers onvermijdelijk kwaliteitsverlies. De dynamiek gaat verloren, men begint compromissen te sluiten om het vooruit te laten gaan…dat moeten we absoluut vermijden. Brussel heeft absoluut ambitie om de stadsvernieuwing op een goede, doordachte manier aan te pakken. De wil om te veranderen is er, nu is het moment om dat in daden om te zetten. En de demografie? Wel, de bevolking zal de komende jaren zonder twijfel aangroeien en die mensen moeten gehuisvest worden. Je kan je afvragen: moet dat absoluut allemaal binnen de stad gebeuren? Moet de verdichting zich beperken tot de stadsgrenzen of kan dat ook in de buitenwijken gebeuren? Dat soort gemeenten maken de facto al deel uit van de stad, ze hangen er ook van af. We zullen ons die vraag dus moeten stellen, denk ik. De Kanaalzone is een van de meest in het oog springende projecten waar u mee bezig bent. Wat is daar de bedoeling? De Kanaalzone is een grote brownfield waar je heel veel mensen zou kunnen huisvesten. Alleen moet je dan natuurlijk ook zorgen dat je ook plaats maakt voor bedrijven en bedrijfjes, want anders jaag je alle lokale tewerkstelling weg, buiten de stad. Met Plan Canal proberen we dus zowel te verdichten en woningen te bouwen als bedrijven te behouden. En met bedrijven bedoel ik dus niet van die hippe ateliers waar men apps maakt of aan 3D-printing doet. Nee, ik wil daar een loodgieter zien, een schrijnwerkerij, een parketlegger… dat zijn het soort jobs dat de stad altijd nodig zal hebben en die we dus niet moeten verbannen naar KMO-zones in de Tegelijk vliegen ook de plannen voor shopping-centra ons om de oren. Een goede zaak? Ik ben daar geen groot voorstander van, nee. Ik houd van de stad, dus ik vind dat je beter in de stad kan gaan winkelen, dan in zo’n groot shopping center. De overheid spreekt hiermee zichzelf ook tegen: aan de ene kant willen ze de kernstad vernieuwen en zuurstof geven, aan de andere kant keuren ze dit soort projecten goed. Ik heb ook mijn twijfels over het ganse concept van “shopping als beleving”. Men maakt nu ons al bijna tien jaar wijs dat het zo vernieuwend is. Zitten mensen daar nog steeds op te wachten? Nu goed, als je ’t dan toch doet, kan je beter een shopping center bouwen dat toch nog min of meer verbonden is met de stad, dan ergens in de middle of nowhere. Wat dat betreft, zie ik Neo iets meer zitten dan Uplace. Daar zijn dan toch meer en realistischere mogelijkheden om de site te ontsluiten met openbaar vervoer.” Brussel heeft in de jaren zestig en zeventig een paar flinke urbanistische opdoffers gekregen. De gevolgen daarvan zijn nog altijd zichtbaar. Komt het nog goed met de stad? Dat zal tijd kosten en we zullen daaraan moeten werken en we zullen dat ook zo snel mogelijk doen. Brussel heeft zijn stadsvernieuwing de laatste jaren altijd met kleine, “guerrilla-achtige” technieken aangepakt. Nu zitten we op een scharniermoment, waarop we een versnelling hoger willen schakelen, maar je moet ook geen overmoed krijgen. Dat gezegd zijnde: een stad is wat het is. We willen allemaal een veilige, leefbare en goed geordende stad, maar als we dan in Italië of in Istanbul komen, vinden we dat net charmant (lacht). Ik bedoel maar: als het allemaal té netjes is, is er ook niet veel meer aan. Brussel is een beetje een stad met een hoek af, maar dat maakt haar net zo interessant. ● BECI - Brussel metropool - mei 2015 15
18 Online Touch Home