DYNAMIEK De bedrijfsoverdracht als familiale aangelegenheid Hoe zorgt u voor de geslaagde overdracht van een familiebedrijf? Het proces vergt veel denkwerk, dialoog en respect. Dit zijn tenminste de ervaringen van Henry Everard, die aan het hoofd staat van het Brusselse familie-KMO GMP Bibliofilm, waarvan hij vandaag de depositaris is. Emmanuel Robert «T oen mijn vader in 2004 besliste met pensioen te gaan, hechtte hij er veel belang aan dat de bedrijfsvoering zo rechtvaardig mogelijk tussen zijn twee zonen zou worden gedeeld, herinnert zich Henry Everard. “Zo zijn mijn broer en ik ‘co-gedelegeerd bestuurders’ geworden. Maar op een schip is het niet gemakkelijk varen met twee co-kapiteins. Want er kan slechts één koers worden gevolgd.” Flash-back: in 1986 beslist Florent Everard, de vader van Henry, als rasechte ondernemer zijn toenmalige werkgever Xerox te verlaten om het kleine bedrijf Bibliofilm over te nemen, die zich tot dan heeft gespecialiseerd in archivering op microfilm. Florent Everard heroriënteert de firma naar de distributie van faxtoestellen en copiers, een activiteit die toen een grote bloei kende. Enkele jaren later verbreedt hij het assortiment met boekbind- en plastificeringssystemen, waarbij hij onder andere distributeur wordt van het Koreaanse merk GMP en de Amerikaanse Powis Parker. Vandaag stelt GMP Bibliofilm een vijftiental personen in Evere tewerk en blijft het bedrijf focussen op de verdeling van afwerkingsmachines voor kantoren en grafische ondernemingen. De firma biedt ook oplossingen voor de individualisering van plastic kaarten, onder andere de door de MIVB en de NMBS gebruikte Mobib kaarten. Emotionele gehechtheid “Het werk in familieverband is op zich zeker een mooi ideaal, maar comfortabel is anders”, geeft Henry Everard toe. “Er bestaat een affectieve band met en een emotionele dimensie rond de activiteiten. Dit valt niet noodzakelijk vlot te rijmen met de criteria van een gezond beheer.” Volgens hem vereist een bedrijfsoverdracht binnen de familie eerst en vooral veel denkwerk en dialoog: “Elk bij de bedrijfsactiviteiten betrokken familielid moet zich afvragen welke zijn motivatie en zijn ambities zijn. Dat hebben mijn broer en ik gedaan. Hij kwam tot de conclusie dat hij liever een andere weg zou bewandelen – wat hij trouwens deed – terwijl ik vooral het leiderschap wenste over te nemen. Tegelijk hebben wij in 2011 het aandeelhouderschap gereorganiseerd. Daarbij kregen wij de steun van onze trustee raadgever, en van een firma die zich specialiseert in bedrijfsoverdrachten. Mijn vader was meerderheidsaandeelhouder gebleven, terwijl mijn broer en ik slechts over minderheidsaandelen beschikten. Zij hebben mij allebei hun aandelen en het vastgoed verkocht, waardoor ik de middelen kreeg om mijn eigen strategische visie uit te voeren. Op die manier zijn we erin geslaagd een versplintering van het kapitaal en blokkaderisico’s te vermijden, een situatie die zich vaak in een familiaal aandeelhouderschap voordoet.” Henry Everard betreurt dat hij de communicatie met familieleden die niet betrokken zijn bij de activiteiten van de Henry Everard onderneming, heeft onderschat. “Ook voor die mensen betekent de familieonderneming iets belangrijks. Vooral de overdrager en de overnemer moeten met vooruitzicht te werk gaan. Dit betekent goed communiceren, de beslissingen en hun onderliggende beweegredenen uitvoerig bespreken, rechtvaardigheid nastreven, zich inzetten voor de duurzaamheid van de onderneming – en evenzeer voor een goede verstandhouding binnen de familie. Verder moeten ook de medewerkers worden gerustgesteld, mochten die zich vragen stellen bij de overdracht. Het behoud van het team is van groot belang.” Klaar voor alle scenario’s Wat is er nu veranderd voor Henry Everard, sinds hij voornaamste aandeelhouder is geworden? “Beslissingen worden nu sneller en vlotter genomen. Ik heb ook bepaalde ambities snel kunnen verwezenlijken, waaronder de opening van een kantoor in Parijs, waar vandaag twee mensen werken.” De houding van de vorige generatie is eveneens van groot belang voor een zachte overgang. “Het roer overhandigen vereist een zekere durf. Mijn vader blijft betrokken bij de zaak, vraagt regelmatig naar nieuws en is natuurlijk nog steeds zeer aan het bedrijf gehecht.” Of Henry Everard al aan zijn opvolging heeft gedacht? “Ik heb drie dochters. De oudste is amper 13 en ik kan me moeilijk inbeelden dat zij ooit de onderneming overnemen. Wanneer de tijd rijp zal zijn, overweeg ik alle scenario’s: een overname door een confrater, maar misschien ook door gemotiveerde medewerkers. Een dergelijke overdracht zou voor mij een soort bekroning zijn.” ● BECI - Brussel Metropool - februari 2015 31 R.T.
34 Online Touch Home