sing om de autodrukte van de Anspachlaan te verjagen, en uit het protest van de lokale handelaars. Anspark verenigde buurtbewoners en burgers in het denkproces over de toekomst van hartje Brussel. Luc Schuiten werd bij deze kakofonie betrokken. Vandaar het concept van een ‘groene vloed’ langs de Noord-Zuid-as, als een pleister op deze breuk in het centrum. Een soort doorgang met veel bomen en groen tussen de drie grote pleinen van de voetgangerszone. En voor elk van deze drie pleinen, een versterkte uitstraling van hun eigenheid. Hierbij misschien een waterstroompje, bovenop de Zenne die nu ondergronds loopt. Langs de gevels, ruime afdaken en luifels waar de voorbijgangers even aan de regen kunnen ontsnappen en zich laten bekoren door de charme van gezellige winkeltjes. Een droombeeld. De voetgangerszone werd eind juni 2015 toegankelijk. De werkzaamheden begonnen nogal moeizaam in 2016-2017. De omgeving verandert vandaag in de richting van wat het collectief Anspark verlangde, met groenvoorzieningen en water, maar volgens Luc Schuiten komt het heel onpersoonlijk over en blijven sommige oppervlaktes bijna volledig kaal: “Wanneer het gebrek aan investering door de overheid een verwaarloosde indruk creëert, kan niemand van deze plek houden, want niets trekt de mensen aan. De drie pleinen moeten daarom een sterke identiteit en eigenheid uitstralen om gehechtheid bij de De pergola op het Fontainasplein burger op te wekken. In het ‘lineaire park’ zien we hier en daar een miezerig stukje groen langs de lanen, die er onbenullig uitzien.” Het collectief Anspark heeft anders ideeën genoeg om de ambitie van de Stad gestalte te geven. Hiervan getuigen een projectoproep voor een kunstwerk op het Fontainasplein, na een samenkomst van burgers in oktober – of bijvoorbeeld ook de verbintenis, na de verkiezingen, om het beheer aan Ecolo toe te vertrouwen en zo voordeel te halen uit de ervaring van deze partij met participatief beleid … Dit alles bewijst de open ingesteldheid van burgemeester Philippe Close (PS). Een agora op het Beursplein Dit plein deelde het verdriet van de Brusselaars na de terreur. Het vierde met hen de vrolijke gebeurtenissen en was het toneel van de grote gedachtewisselingen in ons land. Door zijn brede trappen aan de voorgevel fungeert de Beurs als een soort spontaan forum. Luc Schuiten wil dit Brussels Speakers’ Corner versterken met de aanleg, langs de uitgebreide perimeter, van “stenen en glazen blokken van allerlei vormen waar voorbijgangers kunnen pickni cken, aan tafel zitten zonder iets te moeten bestellen, zich comfortabel installeren om naar de debatten te luisteren of gewoon om gezellig te praten”. In het verlengde ligt dan een wandeling om het gesprek verder te zetten, al kuierend langs de boetiekjes van
26 Online Touch Home