TOPIC Duits lijkt na enkele moeilijke jaren nu terug mensen aan te trekken. NT2, waarvoor nieuwkomers niets hoeven te betalen, neemt nu zelfs een enorme vlucht.” Lesgevers vinden valt goed mee, getuigt Vissers. Ze krijgen tijdelijke contracten (pas na een vijftal jaar kan een vaste benoeming volgen). De school weet hen ook lang aan zich te binden. “In onze klassen zit niemand om met papieren vliegers te gooien. Nee, ze komen naar ons om echt iets te leren. Je wordt geconfronteerd met een volwassen en kritisch publiek dat gemotiveerd en door de microbe gegrepen is en dat respons geeft. Voor de lesgevers is dat aangenaam. Hun engagement is dan ook groot.” kwaamheid af, aan het andere bachelors en gespecialiseerde bachelors”, zegt Loeb. “Ook in de organisatie van de cursussen bieden we een grote variatie aan. Je kunt bij ons ’s morgens, ’s middags of ’s avonds les volgen en we voorzien per schooljaar vier momenten waarop je met een opleiding kan starten.” Vandaag zorgen de opleidingen ervoor dat de studenten meer autonomie ontwikkelen in het opbouwen van hun kennis. Michel Loeb, voorzitter EPFC De filosofie van EPFC is een gevolg van die flexibiliteit. Loeb: “Naast een reëel geïndividualiseerd parcours schotelen we onze studenten continuïteit voor. Wie een TSO-opleiding boekhouden voltooit, kan daarna voor een bachelor in boekhouden gaan. De manier waarop we de cursussen organiseren, geeft studenten ook de mogelijkheid een diploma te halen in minimaal één jaar tijd.” Voor het samenstellen van de catalogus pleegt EPFC overleg met de werkgevers, zij het niet systematisch. “We zoeken geregeld antwoorden op suggesties van onze partners. Zo hebben we op voorzet van Beci een accountmanager-opleiding gecreëerd en op vraag van het Erasmusziekenhuis een vorming op poten gezet voor de bemiddelaars bij de lokale coördinatie van organendonatie. We introduceren ook modules die inspelen op de evolutie van de arbeidsmarkt, zoals applicatie- en softwareontwikkeling, up to date fiscaliteit en intensieve cursussen Frans en Engels.” Gemotiveerde cursisten Het aanbod van VTI is met de jaren ook verruimd, weliswaar met de nodige bijsturing. “Op onze vestiging in Vilvoorde hebben we er op een gegeven moment informatica bij genomen, maar in Vilvoorde bleek daar, in tegenstelling tot Brussel, nauwelijks een publiek voor”, haalt Guido Vissers als voorbeeld aan. “Twintig jaar geleden introduceerden we lessen Chinees, maar dat hebben we noodgedwongen terug moeten afbouwen. Hetzelfde verhaal met Arabisch. Succesverhalen Bij EPFC ligt de aanwerving van de docenten iets gecompliceerder. Michel Loeb: “Zoals ook andere onderwijstypes kijken wij aan tegen een tekort aan docenten voor de taalcursussen, die meer dan de helft van onze catalogus innemen, en voor de wetenschappelijke opleidingen. Ook is het niet makkelijk experten te vinden voor opleidingen in heel specifieke materies zoals de herverzekering.” Ondanks die moeizame zoektocht is Loeb heel positief. EPFC kan heel stabiele cijfers voorleggen. De school is al enkele jaren goed voor 10.000 cursisten, 400 modules en 150.000 lesuren. Het levert elk jaar zo’n 17.000 getuigschriften af en van de uitstroom vindt zo’n 70% werk. Sinds augustus 2017 bevindt de school zich op één nieuw adres in hartje Brussel, aan de Sterrenkundelaan. Niet toevallig treft het daar Actiris als buur, met wie een partnerschap is opgezet. Samen zetten ze de talenkennis hoog op het prioriteitenlijstje; tweetaligheid is immers een grote troef voor werkzoekenden op de Brusselse arbeidsmarkt. VTI schrijft eveneens een succesverhaal, met recent enkele significante veranderingen. “Begonnen we meer dan twee decennia geleden, toen Beci de school startte, met hooguit 300 cursisten, vandaag hebben we er 15.000”, weet Guido Vissers. “We hebben een campus in Vilvoorde en konden de benedenverdieping van blok D op de VUB kopen. Beci participeert nu iets actiever, geeft positieve impulsen en is oprecht geïnteresseerd in wat er op onze campussen gebeurt. Ook de subsidiërende Vlaamse overheid is waakzaam en moedigt fusies aan. Wat ertoe leidde dat we het CVO Strombeek-Grimbergen hebben overgenomen. Als VTI groter wordt, hebben we minder omkadering nodig en kunnen we efficiënter werken.” Met de nieuwe vestiging in Grimbergen is VTI nu aanwezig in de Brusselse noordrand en trekt het weer een nieuw publiek aan. “Dat merk je heel goed: elke campus heeft zijn eigen publiek”, zegt Vissers. “In Vilvoorde voelen we een hechte band met de stad. We zijn daar graag gezien, want met het tweedekansonderwijs hebben we een gunstige invloed op de werkloosheidscijfers van Vilvoorde. In Brussel maken we gebruik van de campus van de universiteit en dat straalt op ons af. Ik ben een voorstander van blijven groeien. We zijn maar een kleine koepel en moeten de opportuniteiten aangrijpen: acquisities bijvoorbeeld van bepaalde CVO’s die te klein zijn om te overleven. Stilstaan is achteruitgaan.” ● BECI - Brussel metropool - september 2018 37
40 Online Touch Home