BRUSSELSLIFE BRUSSELAAR VAN DE MAAND Hugues Henry: oprichter van Home Frit’Home, het Brusselse Frietmuseum Het begon ooit in 1997 met frites.be, een Belgische website met een individualistische insteek vol zelfspot. Tegenwoordig baten Hugues Henry en zijn echtgenote een mini-frietmuseum en gastenkamers uit, volledig in de Belgische driekleur. Laten we even terugblikken op de bizarre levensloop van deze Belg in hart en nieren. Hugues Henry, van opleiding journalist, rolde enigszins toevallig in dit avontuur. Toen de geboren en getogen Brusselaar zijn belgicistische webzine “frites.be” doopte, bleek al snel welke impact de goudgele staafjes hebben op WIST U DIT? In de 19e eeuw was er een dierentuin in het Leopoldpark. Wist u dit? Op de plaats van het huidige Leopoldpark bevond zich tussen 1851 en 1878 een dierentuin. Deze Brusselse zoo moest als wetenschappelijke en educatieve instelling dienen voor de rijkere Brusselaars. Met de komst van het Ter Kamerenbos kwam er een einde aan het initiatief. Aan het begin van de 19e eeuw kent Brussel een bevolkingsexplosie dankzij de industriële revolutie. De stedelijke burgerij gaat op zoek naar plaatsen om te ontspannen en om gezien te worden. In 1847 besluit de Brusselse aristocratie om een moderne dierentuin aan 58 BECI - Brussel metropool - januari 2018 te leggen waar de wetenschappelijke en educatieve elementen ook een recreatieve insteek hebben. Het park raakt echter snel in verval: de uitbaters zijn niet opgewassen tegen de uitdaging, de dieren sterven en het wetenschappelijke team houdt zich niet aan de afspraken. Het gevolg is dat de bezoekers het laten afweten en liever op de Louizalaan of in het in 1862 heraangelegde Ter Kamerenbos gaan paraderen. In 1878, slechts 27 jaar na de opening, moet de zoo noodgedwongen de deuren sluiten. De plek wordt in 1880 ter gelegenheid van de 50e verjaardag van de Belgische onafhankelijkheid omgedoopt tot Leopoldpark en huisvest het Natuurhistorisch Museum, de voorloper van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen. Victor Lepoutre het publiek. Om zijn volgers ter wille te zijn, regelt hij interviews met frituuruitbaters, verdiept hij zich in de geschiedenis van de frietkoten en legt hij een heel nieuw universum bloot ... De frietgekte heeft hem ondertussen goed te pakken gekregen en Henry slaat aan het verzamelen: talloze objecten, documenten en getuigenissen over friet die hij vindt op rommelmarkten, veiling- en tweedehandssites of via schenkingen van particulieren of professionals uit de sector. Enkele jaren later doet de website frites.be haar naam alle eer aan. Frites.be is uitgegroeid tot een onuitputtelijke bron van informatie over deze Belgische trots. Maar dat houdt Hugues Henry niet tegen om zijn passie voor friet naar een hoger te tillen. Hij koopt samen met zijn echtgenote een huis in mede-eigendom in de Bondgenotenstraat nr. 242 in Vorst. Ze richten de benedenverdieping in als museum en gastenkamers met de Belgische kleuren alomtegenwoordig. Aan de zuidkant kan je overnachten in een kamer in de Waalse kleuren, terwijl het verblijf aan de noordkant in het teken staat van Vlaanderen. En de badkamer kreeg de geel-blauwe kleuren van het Brussels gewest toebedeeld! Eyecatchers in de kamers zijn de lampenkappen in de vorm van puntzakken! Een echte frietbeleving is dus gegarandeerd, maar rust ook aangezien het aanpalende museum slechts open is op afspraak of tijdens de opendeurdagen die elk eerste weekend van de maand plaatsvinden. Het museum laat het frietuniversum in al zijn facetten zien: de geschiedenis van de friet, frieten en humor, muziek, strips en zelfs mode ... Tijdens de rondleiding vertelt Hugues honderduit over zijn fritureske avonturen. Bekijk er ook zeker eens de télé-frite. Waag je aan een wedstrijdje “In je eentje tegen een frietsnijder” en probeer in één minuut meer aardappelen te snijden dan een ouderwetse frietsnijder. Neem plaats op de friettroon om een “selfriet” te nemen of geniet van de werken van Gillis Houben, alias “de frietkotschilder”. De tentoongestelde werken worden om de vier maanden vervangen waardoor de inrichting van de gastenkamer aangepast wordt volgens het ritme van de seizoenen en de inspiratie van de gastkunstenaars. Daarnaast leven ook heel wat objecten een reizend bestaan! Hugues leent regelmatig stukken uit aan rondreizende tentoonstellingen zoals bijv. “Patat! Van papa tot Bintje” in het Brussels Museum van de Molen en de Voeding in Evere. Nog te bezoeken tot 31 augustus 2018. Victor Lepoutre en Chloé Hennicken © Wikipedia commons © Hugues Henry
61 Online Touch Home