WOORD VOORAF Stadionproject en projectstadium… “De Euro 2020 in Brussel organiseren, was te riskant.” Met ping sprak Voorzitter van de Europese Voetbalbond Aleksandar ferin verleden maand zeer duidelijke taal. Het Europese voetbalkampioenschap komt dus niet naar de hoofdstad van Europa, gebrek aan een infrastructuur die voldoet aan de international normen. Natuurlijk kunnen we de haalbaarheid van het Eurostadionproject in twijfel trekken. Was een nieuw stadion echt nodig? Moest het precies dáár worden gebouwd, en zo groot zijn? We hebben zelfs het recht om niet van voetbal te houden, maar daar gaat het niet om. Het zorgwekkende in dit dossier is dat Brussel en België verbintenissen zijn aangegaan waarvan nu blijkt dat ze die niet kunnen nakomen. Het imago van het land en van de stad staan op het spel. Het verlies aan geloofwaardigheid onmogelijk te ramen, wél de economische impact. Vier Euro 2020 voetbalmatches hadden minstens 80 miljoen euro inkomsten kunnen betekenen voor onze economie, al was het maar dankzij 240.000 overnachtingen. Even zorgwekkend is dat België nu en dan niet in staat blijkt te zijn om grootschalige projecten uit te voeren. Denk maar aan het GEN, waarvan de eerste werkzaamheden teruglopen tot het begin van de jaren 90 en dat ten vroegste in 2027 klaar zal zijn. De metro-Noord? Het project is 50 jaar oud, de lijn moest in 2025 in dienst worden genomen, maar we weten nu al dat het drie jaar later wordt –sommigen trekken zelfs het ganse project in twijfel. En dan nog het Justitiepaleis: de steigers hangen daar al 35 jaar aan de gevels… Waarom slagen we er niet in een genomen beslissing ten uitvoer te leggen? De Belgische institutionele complexiteit en de versplintering van de bevoegdheden dragen ontegensprekelijk bij tot zulke situaties. De verbrokkeling van verantwoordelijkheden en aansprakelijkheden vereist permanent overleg. Dit is tegelijk de troef van het Belgische systeem en zijn achillespees, want het vertraagt aanzienlijk het beslissingsproces en de uitvoering. Ook de administratieve en gerechtelijke rompslomp dragen bij tot het probleem, aangezien de minste door een particulier ingediende betwisting (zijn onmiskenbaar recht) jaren vertraging van een werf van openbaar nut tot gevolg kan hebben. En dan zijn er nog de bureaucratische reacties rond een vergeten buurtweg bedolven onder 4 meter ophogingsmateriaal, een weg die niemand sinds een kwarteeuw meer heeft gebruikt, die nog alleen op plan bestaat maar toch voldoende is om een bouwvergunning te blokkeren. De mislukking van het stadionproject is een pijnlijke zaak waarvan we ten minste hopen dat ze ons iets zal aanleren. Soms is een fiasco de eerste stap naar een bewustwording, het aanvechten van een systeem en de verandering van een mentaliteit. We hebben nog steeds de capaciteit om projecten te verwezenlijken. Hiervan getuigen Train World en het Magritte Museum. Beide projecten hebben hindernissen moeten overwinnen en deden een beroep op verscheidene overheids- en privé partners. Maar ze werden met succes bekroond. Ze hebben een deel van het Belgisch erfgoed voor het voetlicht gebracht en de aantrekkingskracht van Brussel verhoogd. Inspiratiebronnen … BECI - Brussel metropool - januari 2018 1 Marc Decorte, Voorzitter van Beci
4 Online Touch Home