WOORD VOORAF Alleen tegen alle anderen? Welke lering trekken wij uit de tientallen miljoenen doden en de nog talrijker verwoeste levens als gevolg van het protectionisme, een ideologie die in het begin van de 20e eeuw als een model gold? Wij weten nu dat de in zichzelf gekeerde houding met als gevolg de oprichting van douanebarrières en de belemmering van migratie, op niets anders heeft uitgemond dan oorlog. En zelfs twee oorlogen. Nationalisme, fascisme en populisme hebben het vuur aangewakkerd. Sinds 1945 zorgt de vrijhandel voor de ontwikkeling van een ongeëvenaarde welvaart. Tussen de invoering van het Marshall plan (dat van de generaal, niet de Waalse versie ervan) en de opkomst van de Europese eenheidsmunt werd een geweldige weg afgelegd! Laten we hier hulde brengen aan de vaders van Europa: Monnet, Schuman, Adenauer, Spinelli … En dichter bij ons, Paul-Henri Spaak. Thierry Willemarck, Voorzitter van BECI Sinds de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) werden heel wat obstakels overwonnen en struikelden wij ook over mislukkingen, waaronder in 1954 de Europese Defensiegemeenschap (EDG). Deze unieke periode in de geschiedenis zorgde voor 70 jaar vrede, maar wordt vandaag ondermijnd. Het ziet ernaar uit dat de kinderen van Europa dit erfgoed in vraag stellen, of zelfs verwerpen. Een kritische houding ten opzichte van standpunten uit het verleden betekent nog niet dat alle aanzienlijke aanwinsten van de Europese opbouw onder de moker moeten. Het kind met het badwater weggooien, heet dat. Er bestaat wellicht geen andere uitleg voor de Britse reactie die tot de Brexit heeft geleid. Sommigen hebben de afkeer voor Europe als een rode lap voor een stier laten zwaaien, en woeste stieren waren er genoeg! Merkwaardig is ook dat diegenen die dit resultaat hebben uitgelokt, al gauw handwringend hebben toegekeken op de rampzalige gevolgen ervan, totaal tegenstrijdig met het beoogde doel. Anderen vechten vandaag tegen het CETA of de TTIP, terwijl de Europese Commissie al jarenlang over deze overeenkomsten onderhandelt, op aanvraag van de Lidstaten. Waarom aanvaarden we een overeenkomst met Vietnam en weigeren we gelijkaardige voorwaarden met Canada? Opstand aanwakkeren is natuurlijk gemakkelijker dan angsten bedaren. Helaas percipieert de doorsnee Europeaan in de vrijhandel niets anders meer dan bedreigingen. Van de aangeboden uitzichten heeft hij geen besef meer. België heeft met zijn zeer open economie (meer dan 80%) hierbij veel meer te verliezen dan te winnen, ondanks wat sommigen beweren. De vrijhandel moet de norm blijven, als alternatief voor oorlog. Natuurlijk moet het proces onder controle blijven, met behulp van reglementen en bijsturing, nu en dan. Elk systeem is voor verbetering vatbaar. Maar wie wil nu oorlog gaan voeren voor een stukje kaas, zelfs lekkere Herve of Cheddar? BECI - Brussel metropool - november 2016 1
4 Online Touch Home