THINK TANK VÓÓR OF TEGEN De samensmelting van de politiezones De samensmelting van de politiezones duikt in het politieke debat weer op naar aanleiding van de aanslagen in Parijs, een pijnlijke gebeurtenis die de voorbereiding van rationele argumenten echter in de weg staat. En toch vragen alle Vlaamse partijen een dergelijke samensmelting. Is dit een idee dat er ten onrechte goed uitziet of de weg naar een efficiënte coördinatie? Adrien Dewez Els Ampe, Open VLD fractieleider in het Brusselse parlement De samensmelting van de Brusselse politiezones staat al 10 jaar op het programma van de Open VLD. In tegenstelling tot de andere partijen stellen wij deze maatregelen niet voor na de terreur in Parijs. Het OCAD kende al de personen die tot deze aanslagen hebben bijgedragen en had ze geregistreerd. Dit bewijst de kwaliteit van het werk dat de Brusselse politie op het terrein verricht. Nu komen vertellen dat de samensmelting van de politiezones dit probleem zal regelen of bepaalde wantoestanden in Molenbeek zal verhelpen, of beweren dat de zone onder federaal toezicht moet komen te staan, dit alles getuigt van een verkeerde timing en platvloerse politiek. Het debat kan echter andere domeinen aankaarten. Denk bijvoorbeeld aan het beheer, om schaalvoordelen te halen bij de aankoop van wagens en uitrusting. Ook de organisatie van de bureaus en secretariaten is voor verbetering vatbaar. Wat betreft de coördinatie bestaat de behoefte aan een meer gestructureerde aanpak van de supra-lokale criminaliteit, de afpersing en andere criminele activiteiten die de grenzen van de politiezone per definitie overschrijden. De Brusselse brandweerdiensten zijn de enige in België die een fusie hebben ondergaan en kunnen als voorbeeld dienen voor een denkproces over onze politie. Alle andere korpsen behouden trouwens een lokale verankering. Er wordt vaak beweerd dat de samensmelting van de zones niet te verzoenen valt met het concept van buurtpolitie. Nochtans sluit de ene de andere niet uit. Het is een kwestie van coördinatie. Niets belet dat politieagenten op straat aanwezig zijn en dat er in elke wijk een politiekantoor bestaat voor de dienst aan de buurtbewoners. Dit is het standpunt waar de Open VLD voor opkomt. Ik weiger dit debat vlak na de aanslagen in Parijs op gang te brengen, want dat zal het probleem niet oplossen, en nog minder met een communautaire dimensie erbij. Deze discussie verdient op zijn minst gegronde vragen op het vlak van beheer, organisatie en doeltreffendheid. 6 BECI - Brussel metropool - maart 2016 Johan De Becker, Korpschef van de zone Brussel West De samensmelting van de Brusselse politiezones is een steeds wederkerend onderwerp waarvan ik noch het belang, noch de veelvuldige terugkeer begrijp. Elke zone dekt een grondgebied van ongeveer 200.000 inwoners. Als u ze samensmelt, krijgt u één enkele zone met een bevolking van ongeveer 1,1 miljoen mensen. Zo berekend zouden wij ons op nationale schaal met een tiental politiezones kunnen tevreden stellen. Daar sta ik niet voor open, noch in Vlaanderen, noch in Wallonië. De huidige structuur is het resultaat van de hervorming van de politiediensten die in 1998 van start ging en die rekening hield met de eigenheden van Brussel om vooral over een buurtpolitie te beschikken. De argumenten ten gunste van een samensmelting vermelden de verplaatsing van de criminaliteit van de ene zone naar een andere, en de financiële efficiëntie. Ik had de eer in 2015 de conferentie van de korpschefs voor te zitten. Deze conferentie komt minstens maandelijks bijeen, en telkens een of andere gebeurtenis dit rechtvaardigt, een betoging bijvoorbeeld. Op die manier slagen we erin de zones onderling efficiënter te organiseren. Volgens een aantal protocollen coördineren we onze activiteiten onder toezicht van de Minister-President, die hiertoe bevoegd is. Wij houden ook rekening met de 19 lokale situaties via de burgemeesters, de schepencolleges en de gemeenteraden. De KUL norm, die de voor de politie noodzakelijke financiering bepaalt, wordt echter in Brussel niet nageleefd, zodat wij chronisch aan een financieringstekort lijden. De hoofdstad van Europa en van België wordt jaarlijks geconfronteerd met 800 betogingen en 12 Europese toppen. Het is hoog tijd dat Brussel een financiering krijgt die overeenstemt met zijn verantwoordelijkheden. Een studie die in 2011 door Bernard Clerfayt, de burgemeester van Schaarbeek, werd besteld, toont aan dat wij over een doeltreffender structuur beschikken dan andere metropolen, ondanks een proportioneel kleinere federale dotatie. Een voorbeeld: tussen 2008 en 2014 steeg de criminaliteit in Gent met 3%, daalde ze met 6% in Antwerpen en slaagde Brussel erin de misdaad met 22% terug te dringen.
9 Online Touch Home