Grafiek 8: Verdeling van de personen van vreemde origine volgens origine en gewest.48 4.3.1. Afkomst op de arbeidsmarkt den ze subjectief beschouwd als een geheel dat samenhangt met de afkomst. Zowel de overheid als universitaire onderzoekscentra hebben al talloze studies gevoerd naar discriminatie. Het vraagstuk van de discriminatie van personen met een migratieachtergrond werd in België voor het eerst behandeld in 1997, in een studie van het Internationaal Arbeidsbureau (IAB). Die nationale studie maakte destijds gewag van een discriminatiegraad in Brussel van ongeveer 34,1%.49 Daarna volgden nog talrijke studies, met name door academici, en die bevestigden allemaal die trend, namelijk een ongelijke behandeling van personen van vreemde afkomst ten opzichte van personen van Belgische afkomst. De perceptie dat personen van vreemde afkomst een homogene bevolkingsgroep vormen, is de eerste misvatting die moet worden rechtgezet. Personen van vreemde afkomst zijn immers bijzonder gediversifieerd. Achter die benaming gaat een diversiteit aan culturen, levens opvattingen en geloofsbelevingen schuil. Die bevolkingsgroepen gaan heel verschillend om met de cultuur en/of de religie van hun afkomst: sommigen nemen ze volledig aan, anderen helemaal niet, nog anderen slechts gedeeltelijk ... Mensen kunnen dus dezelfde religieuze achtergrond delen (maar niet dezelfde culturele achtergrond) en hun spiritualiteit toch anders of helemaal niet beleven, of er neutraal tegenover staan. Afkomst moet dus met de nodige omzichtigheid benaderd worden en met openheid tegenover diversiteit binnen de diversiteit. Het is overigens geen sinecure om te bepalen welke aspecten het zwaarste doorwegen bij discriminatie: de aspecten die te maken hebben met cultuur of met religie, of misschien worBij sollicitaties kunnen die twee aspecten apart of in combinatie een obstakel vormen. Aan de hand van de peilingen die de overheid heeft uitgevoerd, is het niet mogelijk om objectief na te gaan of bepaalde parameters zwaarder doorwegen dan andere; er zijn talrijke stereotypes en vooroordelen en ze stoppen mensen vaak in hokjes. Het was echter wel mogelijk om discriminatie op basis van vreemde afkomst te meten. De laatste overheidspeilingen gebeurden via de socio-economische monitoring en via de Diversiteitsbarometer. Die laatste heeft de ‘discriminatiegraad’ volgens origine gemeten en stelt: “Een kandidaat van vreemde origine heeft 6,6 procentpunt meer kans op een discriminatienadeel.”50 En ook nog: “Bijna 10% van het bevraagde HR-personeel zegt dat de origine van de kandidaat invloed heeft op de uiteindelijke selectiebeslissing. 5% geeft aan dat ook huidskleur meespeelt. Ook na de uitnodiging voor een eerste sollicitatiegesprek speelt origine of huidskleur dus een rol.” 51 De barometer vermeldt ook dat 45% van het HR-personeel aangeeft dat religieuze uiterlijkheden een impact hebben op de uiteindelijke selectiebeslissing. 8% geeft aan dat kandidaten die behoren tot een etnische minderheid zich meer zullen moeten bewijzen tijdens een sollicitatie. A. TEWERKSTELLING VOLGENS AFKOMST52 De gegevens van de socio-economische monitoring bevestigen de eerdere studies die discriminatie bekijken op basis van afkomst. Uit de cijfers blijken significante verschillen in werkgelegenheidsgraad: “De werkgelegenheidsgraad van personen van Belgische afkomst (74%) is hoger dan de werkgelegenheidsgraad van mensen van buitenlandse afkomst.”53 48. Ibidem. p. 28 • 49. REA, Andréa et al. Februari 2009. “Brusselse jongeren: sociale ongelijkheid en culturele diversiteit”, Brussels Studies. Website op INTERNET. <http://www.brusselsstudies.be/medias/publications/ FR_79_EGB9.pdf>. • 50. Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding. 2012. Diversiteitsbarometer: Werk. Brussel. Brussel. p. 73 • 51. Ibidem. • 52. Federale Overheidsdienst Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg & Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding. 2013. Socio-economische monitoring. Brussel. p. 53 • 53. Ibidem. p. 63• 54. Ibidem. • 55. Ibidem. p. 65. 24
27 Online Touch Home