GREEN En wat doen we met duurzame ontwikkeling? Welke plaats neemt duurzame ontwikkeling in op het schaakbord van de ondernemingen? Een tiental jaar geleden betekende duurzaamheid voor heel wat bedrijven vooral reglementaire verplichtingen (en dus kosten), soms een of andere subsidie bij investeringen en af en toe een commercieel argument. Hoe dan ook, het concept vormde maar uitzonderlijk een belangrijk gegeven in de strategie. Het vraagstuk van het milieu – en dan vooral het klimaat – kwam veel meer ter sprake vanaf 2007, na het vierde evaluatieverslag van het IPCC en de film An Inconvenient Truth van Al Gore. Beide documenten veroorzaakten een schok in het grote publiek en werden samen met de Nobelprijs voor de Vrede beloond. Er was vanaf toen geen sprake meer van een afwachtende houding: duurzame ontwikkeling steeg in de prioriteitenlijst van de ondernemingen, die ook een milieubeleid gingen ontwikkelen en duurzaamheidsverslagen begonnen te publiceren. De vrees bestond dat deze dynamiek de crash van de herfst 2008 en de daaropvolgende recessie niet zou overleven. In crisistijd hebben de getroffen ondernemingen wel eens de neiging op kortstondige doelstellingen te focussen en duurzaamheid op de lange baan te schuiven … De resultaten van internationale enquêtes bewezen echter het tegenovergestelde: in de Global Survey van McKinsey vertonen CEO’s uit de hele wereld een door de jaren heen steeds groeiende zorg voor duurzaamheid. In 2010 hoorde duurzaamheid bij de top drie prioriteiten van 34% van de CEO’s. Verleden jaar steeg dit tot 49%. En in 13% van de gevallen pronkt duurzaamheid voortaan op de eerste plaats van de strategische prioriteiten. In de Global CEO Survey van PwC beschouwt 46% van de in 2014 ondervraagde CEO’s de inkrimping van de grondstoffen en de klimaatverandering als een diepgaande trend die hun activiteit zal wijzigen. In de energiesector waren zelfs 76% van de ondervraagden deze mening toegedaan. Volgens een recente studie van het PRI netwerk (Principles for Responsible Investment), dat door de Verenigde Naties wordt ondersteund, beschouwt 88% van de investeerders duurzaamheid als een mogelijkheid om een concurrentievoordeel te ontwikkelen, en 78% zien hierin een manier om zich te differentiëren. 91% vindt wel dat duurzaamheid beter in de dialoog tussen investeerders en ondernemingen zou moeten worden geïntegreerd. De ondernemingen beseffen hoe langer hoe meer dat de beperking van de voorraden (water, energie en grondstoffen) in een steeds groeiende wereld, ook gepaard zal gaan met schaarste en hogere kosten. Extreme weersomstandigheden (zoals stormen, overstromingen enz.) die aan de klimaatverandering te wijten zijn, betekenen anderzijds risico’s voor de bevoorrading en de productie. De ondernemingen hebben zulke gevaren omgezet tot veranderingsfactoren. Naast de bestaande technieken om de ecologische voetafdruk te meten en het maatschappelijk verantwoord ondernemingsbeleid dat sommige al hebben ingevoerd, bestaat de behoefte aan nieuwe methodes en hulpmiddelen om de veerkracht van bedrijven tegenover veranderingen te verbeteren. Dit is precies de opzet van het project ResilieNtWEB, waarbij BECI als partner optreedt en waarvan u de brochure in bijlage vindt. Duurzaamheid is niet langer een min of meer gerechtvaardigd marketing argument: vandaag is ze voor de ondernemingen uitgegroeid tot een strategische prioriteit, met een rechtstreekse weerslag op de meting van prestaties, het beleid en het beslissingsproces. Sommige bedrijven hebben van duurzaamheid een business model gemaakt – dit leest u in ons dossier. Food for thought. ● Laura Rebreanu, Coördinatrice duurzame ontwikkeling bij BECI
20 Online Touch Home