de zoektocht naar een parkeerplaats veroorzaakt heel wat verkeershinder in de steden. Daarna zullen zulke smart cars steeds zelfstandiger worden om in 2025 volledig autonoom te rijden.” De Europese Commissie bereidt zich voor op de wagens zonder bestuurder om tegen 2020 de wetgeving hierop af te stemmen. Deze voertuigen zullen bovendien hoe langer hoe minder vervuilen dankzij de ontwikkeling van hybride motoren en de opkomst van volledig elektrische wagens. Als bovendien het principe van de gedeelde wagens zich veralgemeent, gaat het aantal wagens op onze wegen waarschijnlijk dalen. Siemens België en Luxemburg CEO André Bouffioux beweert zelfs: “Wagens verbruiken te veel energie, vergeleken met het aantal vervoerde personen. Een daling van de vervuiling zal een positieve economische weerslag hebben, aangezien ook de gezondheidskosten zullen dalen. In de toekomst zullen er hoe langer hoe minder wagens in de steden aanwezig rondrijden. Hun rol zal er voornamelijk in bestaan de afstand tussen de distributiecentra en de consumenten af te leggen. Het vervoer zal ook steeds intelligenter worden. Siemens ontwikkelt momenteel communicatieconcepten tussen de voertuigen onderling en tussen de voertuigen en de infrastructuren. Wij werken aan een pilootproject tussen Wenen en Amsterdam, waarbij de voertuigen, via de infrastructuren, onderling kunnen communiceren.” Sommigen dromen natuurlijk nog altijd van vliegende wagens, zoals de DeLorean versie 2015 van Doc Emet Brown in de beroemde trilogie Back to the Future. Er werden al meerdere modellen van de vliegende wagens gebouwd, maar ze blijven moeilijk te gebruiken omdat de vleugels heel veel plaats in beslag nemen en omdat ze een redelijk lange start- en landingsbaan nodig hebben. De firma Terrafugia zocht onlangs inspiratie bij drones om de volledig elektrische TF-X te ontwerpen. Op de weg lijkt het voertuig op een klassieke wagen. Wanneer het gaat vliegen, verschijnen uit de zijkanten twee kleine vleugels met naar boven gerichte propellers aan de uiteinden! Het tuig stijgt verticaal op, als een helikopter. De propellers kantelen daarna naar voren om snelheid te nemen. Aan hoge snelheid stuwt een derde, achteraan geplaatste propeller het voertuig vooruit. De andere twee propellers klappen dicht omdat de vleugels dan voldoende draagkracht bieden. De firma voorziet een volledig geautomatiseerd systeem voor een vlucht tussen twee helihavens of luchthavens. De autonomie zou 800 km bereiken, en de topsnelheid 320 km/u. Deze ‘wagen’ zou vanaf 2025 tegen een zacht prijsje worden aangeboden: een miljoen euro. De smart mobility van nieuwe steden Het concept ontstond in de jaren 70: in Morgantown (VS) rijden 73 totaal identieke wagens tussen de stad en de drie campussen van de Universiteit van West-Virginia. Deze kubusvormige modules beschikken elk over een elektrische motor en vier met banden uitgeruste wielen. Ze verplaatsen zich op speciaal ingerichte rijstroken die de verplaatsingen aansturen, zoals bepaalde kabelbanen in wintersportoorden. De wagens zijn constant in contact met een rail die voor de elektrische voeding zorgt. Het principe is te vergelijken met een lift. In elk station kiest de gebruiker de gewenste halte door op een knop te duwen. Meerdere haltes zijn mogelijk in functie van de bestemming van elk van de passagiers. Dit concept heet PRT (Personal Rapid Transit). De wagens worden ook podcars genoemd. Sinds 2011 beschikt de Londense luchthaven van Heathrow over een gelijkaardig systeem tussen terminal 5 en de parking. Individueel vervoer De mobiliteit verbetert ook met kleinere voertuigen. Sinds einde 2014 worden een dertigtal Toyota i-road als carsharing-wagens in Grenoble uitgetest. Dit volledig elektrisch stadswagentje, ergens tussen auto en motor, biedt een volledig gesloten cabine, is 2,30 m lang en amper 87 cm breed. Eén parkeerplaats volstaat voor vier zulke wagentjes. Er is een zitplaats vooraan voor de bestuurder en een tweede, achteraan voor een passagier. De wagen heeft twee wielen vooraan en één enkel achteraan. Bijzonder innoverend is de schuine stand die de wagen automatisch in de bochten neemt om de middelpuntvliedende kracht te compenseren. Deze laterale beweging wordt bestuurd door een gyroscopische sensor die de helling berekend in functie van de snelheid en de kromming van de bocht. Het rijcomfort is uniek en vereist geen enkele vaardigheid van motorrijders. De wagen heeft 50 km autonomie en bereikt een topsnelheid van 60 km/u. Ook de ontdekking waard in de categorie van de reeds rijdende minivoertuigen: het solowheel. Het is een zeer eenvoudige elektrische eenwieler. Eén wiel en twee voetsteunen, meer niet. Geen stuur. Om vooruit te gaan, leunt de gebruiker lichtjes naar voren. De snelheid kan 20 km/u bereiken. Om te remmen, leunt de gebruiker achteruit. Het grote voordeel van het solowheel is zijn lichtgewicht: amper 11 kg. Het tuig heeft 2 uur autonomie. Een handvat boven het wiel zorgt voor een goede draagbaarheid, te voet of in een ander voertuig. Dit speelgoed kost ongeveer 2000 euro. Er bestaan al enkele modellen van met een motor aangedreven éénwielers, zoals deze Unimotor. 7 - ACTIVITEITENVERSLAG 2015 | BECI ©Toyota
10 Online Touch Home