16

Leer je met ouder worden beter met de onvoorspelbaarheid van het leven om te gaan? Mussche: ‘Geluk en ongeluk maken allebei deel uit van dit leven. We hebben het leven niet helemaal in de hand. Soms hoor je mensen wel eens zeggen: Dat mij dit moet overkomen. Ik heb geleerd zo niet te denken. Het leven is iets dat je overkomt.’ Van der Stighelen: ‘Wij zitten in een tijdseenheid die ons door de kosmische beweging opgelegd wordt. Maar als ik nu eens beslis om daar niet in mee te gaan en een mensenleven als één eenheid te beschouwen, dan word ik toch nooit oud? (lacht) Merkwaardig is dat ik me als jongen al oud voelde, terwijl ik me nu nog steeds jong voel. Ik vergelijk de loop van het leven wel eens met de zin Life is what happens while you are busy making other plans uit A beautiful boy van John Lennon. VAN DER STIGHELEN: ‘De mens heeft een grote behoefte aan echtheid.’ Van der Stighelen: ‘Het is wel degelijk aan ons om ervoor te zorgen dat alle jongeren in onze steden, wat hun origine ook is, kansen krijgen.’ Is er een lied dat jou na aan het hart ligt? Mussche: ‘Ken je het filmpje waarin Ramses Shaffy als oudere man samen met Liesbeth List het nummer Laat me zingt? Hij zingt: Ik ken de kroegen en kathedralen. Van Amsterdam tot aan Maastricht. Toch zal ik elke dag verdwalen. Dat houdt de zaak in evenwicht. Prachtig. Vooral hoe Ramses al zingend terug in zijn kracht komt te staan.’ ► Hoe kijken jullie naar ‘samen leven’ in een diverse samenleving zoals die in Brussel en de Rand? Van der Stighelen: ‘Ken je het nummer Oregon van de Amerikaanse singer-songwriter Derroll Adams? Hij zingt over zijn voorouders die de oceaan overstaken om in Amerika een nieuw en beter leven op te bouwen. Sommigen bleven in de eerste staat waar ze aankwamen, anderen trokken verder. Zijn voorouders trokken verder tot in de staat Oregon. Zo gaat dat. Al vele eeuwen zijn mensen op zoek naar een plek waar ze zich kunnen settelen. Vandaag is dat niet anders. Mijn vader had een maritieme onder neming. Als hij met mensen van Afrikaanse origine thuiskwam, dan was dat een teken dat zijn zaak goed draaide. Ik associeer diversiteit dus snel met welvaart. Maar als ik die achtergrond niet zou hebben en de eigenaar van een kruidenierszaak ben in een straat waar mijn zaak het financieel moeilijk heeft door de concurrentie van nieuwkomers, dan wordt mijn associatie negatief. Problematisch is dat we de moeilijk heden met de stedelijke jeugd niet als onze verantwoordelijkheid zien. Maar het is wel degelijk aan ons om ervoor te zorgen dat alle jongeren in onze steden, wat hun origine ook is, kansen krijgen.’ Mussche: ‘Jongeren het gevoel geven dat ze iets voor de samenleving kunnen betekenen. Dat is essentieel. Even essentieel is dat we de problemen in onze samenleving onderkennen. 16 RANDKRANT Met sommige jongeren in onze steden is er wel degelijk een probleem. Laten we dat benoemen. Het is de basis om tot een oplossing te komen.’ Jullie hebben de kaap van de 60 bereikt. Wat doet dat met een mens? Mussche: ‘Ondertussen ben ik 62. Eigenlijk blijf ik bij dat getal niet stilstaan. De enige bedenking die ik soms maak, is dat ik al een aantal jaren meer op de teller heb staan dan mijn vader en mijn broer die slechts 52 werd. Weet je, de enige manier om lang te leven is ouder worden. Ik ben dan ook blij met mijn leeftijd.’ Hebben jullie al eens nagedacht over wat jullie zouden willen achterlaten als het moment gekomen is om deze wereld te verlaten? Mussche: ‘Voor mij is dat eenvoudig. Mijn leven draait om mensen. Ik hoop dat ik gelukkige mensen kan achterlaten. En dat ze mooie herinneringen aan mij overhouden.’ Van der Stighelen: ‘Als ik één zin heb geschreven die voor mensen een gevoel verwoordt waarmee ze zitten, omdat ze het zelf moeilijk onder woorden kunnen brengen; dan weet ik dat ik iets voor deze samenleving heb betekend. Maar we zijn nog niet dood, hé.’ EN Life is something that happens to you As this is the first time they meet each other, Christine Mussche and Guillaume Van der Stighelen are able to speak without any embarrassment. About life’s satisfactions and disappointments. And their ways of dealing with these phenomena. Mussche: ‘I’ve learned to identify both the positive and the less positive aspects of life. This perspective helps you to go easy on yourself to some extent. I also try to share this attitude with people who have made mistakes. There is a dark place in their lives, but you don’t want to think of them only from that perspective.’ Van der Stighelen: ‘One of the main sources of violence lies in the sense of not being heard. When people feel that their voices are not being listened to, they may become angry, rebellious and susceptible to extremism. It is important to pay serious attention to others. It can help to solve many issues.’

17 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication