Baby wordt groot marionetten, poppenkastpoppen of playmobil leert het zijn angsten te beheersen. Even een voorbeeld van agressie. Tijdens eenzelfde spel kan een kind zich eerst inleven in de rol van aanvaller ( de jager ) en daarna in die van het slachtoffer ( het konijntje ). Als het zich schuldig voelt voor zijn agressie, zal het liever het slachtoffer spelen. Het belangrijkste is dat het overgaat van de ene rol op de andere. Bovendien kan een kind tijdens het spelen zijn wensen gedeeltelijk realiseren of tijdelijk overtuigd zijn van zijn almacht. Het identificeert zich met zijn helden ( koning, koningin … ) en beeldt zich in dat alles kan verlopen zoals in zijn verhaal, wat enige troost biedt voor het feit dat het nog een kind is. Ten slotte bevorderen deze spelletjes zijn sociale vaardigheden. Het kind kan immers van de ene naar de andere rol overschakelen, zich met een ander identificeren, zich in iemands plaats stellen en dus de ander begrijpen en aan-vaarden. Wat met videoen computerspelletjes ? Als een kind veel plezier beleeft aan videoen computerspelletjes, is het verstandig dat het er met mate mee bezig is. Dit soort spelletjes ontwikkelen zijn reactiesnelheid en zelfbeheersing en trainen zijn aandacht en concentratievermogen. Bovendien, wanneer een kind zichzelf aanmoedigt om zich te overtreffen en verschillende spelniveaus te doorlopen, stimuleert dit zijn doorzettingsvermogen en veroveringsplezier. Deze spelletjes maken kinderen ook vertrouwd met de moeilijkheid van een denkwijze en leren het beslissingen nemen. Bovendien kan een kind, dank zij de computer en educatieve spelletjes op CD-rom, op eigen ritme leren en eventueel schoolse achterstand inhalen. Computerspelletjes vormen een goede en aangename kennismaking met de wereld van informatica en multimedia, waarmee het later ongetwijfeld te maken zal krijgen. Het is zeker belangrijk om er op toe te kijken dat de computer niet de enige speelkameraad wordt, ten koste van de noodzakelijke gezelligheid en warmte die inherent is aan spelletjes met vriendjes of ouders. Het spel als inwijding in het sociale leven Door te spelen leert een kind om de relaties die het aanknoopt te beheren en te beheersen. Veel spelletjes bevorderen of noodzaken inderdaad een uitwisseling en helpen zo het kind om zich ten opzichte van de anderen te plaatsen, zich te integreren in een groep en dus te leven in een maatschappij. Al loopt dat niet vaneen leien dakje. Tot op de leeftijd van gemiddeld 2,5 jaar is uw kind erg op zichzelf gericht en speelt het veel alleen. Zelfs in groep speelt elk kind zijn eigen spel, naast de anderen. U hoeft zich niet ongerust te maken over dit “egocentrisme”, het maakt deel uit van zijn normale ontwikkeling. Het is ook vanaf de leeftijd van drie jaar dat de uiteenlopende interesses tussen jongens en meisjes duidelijk worden. Eens een kind vijf jaar is, kan u de eerste gezelschapsspelen invoeren, ook al moet u nog een goed jaar wachten voor het kind werkelijk de spelregels in acht kan nemen. Door een beroep te doen op onder andere het geheugen, logica, algemene kennis zijn deze spelletjes belangrijk voor de ontwikkeling van een kind. Ze leren het te delen, regels te respecteren, zijn beurt geduldig af te wachten, te willen winnen maar ook te kunnen verliezen. Wanneer kinderen in groep spelen, probeer dan niet te veel tussenbeide te komen. Dat zou hun spontaniteit kunnen remmen. Bovendien ontwikkelen kinderen hun eigen sociale regels. Door tussenbeide te komen, loopt u het risico om een oorspronkelijk onbelangrijke handeling te dramatiseren. Laat ze het zelf maar uitzoeken. Dat geeft ze de tijd om zelf hun conflicten te beheren, dat leert ze samenleven. Het is belangrijk om elke dag tijd te maken voor spelletjes met uw kind. Dat betekent zijn groei onderkennen, uw kind niet meer beschouwen als een zuigeling die alleen maar gevoed en geliefkoosd moet worden. www.baby-mama.be 105
106 Online Touch Home