Literatuur toren wijzen op enkele problemen zoals spelfouten, minder geslaagde zinswendingen of herhalingen. Daarop volgt het drukken van de eerste exemplaren voor de pers en het versturen van proeven naar de boekhandelaren. Beetje bij beetje komt de tekst tot leven. Bijzonder boeiend! Adeline Dieudonné: de dag waarop haar echte leven totaal is veranderd Haar roman ‘La Vraie Vie’ trok als een vloedgolf door de Franstalige literaire wereld en sleepte meerdere prijzen in de wacht. Op 32-jarige leeftijd is Adeline Dieudonné uit Brussel de literaire openbaring van 2018. In enkele maanden tijd werd ze een vedette in de Belgische en Franse media. Hoe houd je in zo’n geval het hoofd koel? Door bijvoorbeeld elke avond de bak van kater Gus schoon te maken! Het succes van ‘La vraie vie’ is bijna ongelooflijk. Een prijs ontvangen en daarna twee en dan zes, hoe voelt dat aan? Onvoorstelbaar! Ik ben opgeleid als actrice en moet toegeven dat het me niet per se is gelukt. Ik heb er in ieder geval nooit van kunnen leven. Het is meestal een enge wereld: je stapt naar de casting, ze vertellen je daar dat je op de lijst staat, dat de regisseur je geweldig vindt, maar ten slotte val je uit de mand. Niet geselecteerd worden, och, ik ben dat zodanig gewoon. En dan plots al die prijzen, da’s ongelooflijk! Ineens ben ik degene die uit honderden andere boeken werd gekozen. Hoe gaat u om met deze plotse faam? Het is soms wel een beetje bedwelmend. Veel over mezelf praten, het middelpunt van de belangstelling zijn, tja, zo ben ik niet, in feite. Nu moet ik wel toegeven dat het geweldig is om erkend te worden voor je werk. Dat is toch precies waar we op zoek naar zijn als we een werk creëren. Na zulke ietwat duizelingwekkende belevenissen kom je gelukkig weer thuis, mag je de kattenbak schoonmaken en voor de kinderen zorgen. Meteen sta je weer met beide voeten in de werkelijkheid. ● Elisa Brevet. Herinnert u zich de dag waarop alles in een stroomversnelling terechtkwam? Wel dat was toen ik mijn uitgeefster aan de telefoon had, die me vertelde: “’t Is in orde, we nemen het aan, je boek wordt gepubliceerd!” Alles wat mij overvalt, heb ik te danken aan Stéphane Levens, de moeder van de beste vriendin van mijn dochter. Op een dag vertelde ze me in de loop van het gesprek dat ze persattaché was. Een paar dagen later gaf ik haar een van mijn korte verhalen te lezen. Ze vond het geweldig en stelde me voor aan Julia Pavlovitch, uitgeefster van L’Iconoclaste. Een eerste boek uitbrengen is een hele prestatie. Hoe verliep de voorbereiding? Tussen de eerste ontmoeting met de uitgever en het verschijnen van het boek verloopt bijna een jaar. Het is een lange en noodzakelijke periode met veel correctiewerk. In dit stadium wordt de tekst niet meer gewijzigd, want hij is klaar, maar de correcHet is een huis zoals alle andere in de verkaveling, of althans bijna. In hun huis zijn er vier slaapkamers: de hare, die van broertje Gilles, die van de ouders en die van de lijken. De vader is jager op groot wild. De moeder is haast transparant, een soort schuchtere amoebe, volledig onder de invloed van de gemoedstoestanden van haar man. Op zondag spelen de kinderen in de autowrakken op de stortplaats. Maar op een dag doet een gewelddadig ongeval de dagelijkse routine in elkaar storten. Sinds dat ogenblik lacht Gilles nooit meer. De tienjarige grote zus zou alles willen wissen en terugkrabbelen naar het verleden. Ze wil dit leven teniet doen, want het ziet eruit als een klad van het andere leven, het ware leven. ‘La vraie vie’, Adeline Dieudonné, L’Iconoclaste, 2018. ‘La vraie vie’ wordt binnenkort door Georges Lini geadapteerd voor het toneel. Er zou ook een film op komst zijn. 30 ❙ Brussel Metropool - april 2019 © Gwladys Louiset Photography
33 Online Touch Home