TOPIC “Wij gaan wilde tijden tegemoet” RISICOBEHEER Bruno Colmant : Bruno Colmant is een beroemd economist, voormalig voorzitter van de Beurs van Brussel en nu belast met economisch onderzoek bij Degroof Petercam. Hij observeert en bespreekt de sociaaleconomische ontwikkelingen in onze samenlevingen in scherpe en vaak pessimistisch getinte bewoordingen – ook al ontkent hij dat. Bij die man moesten wij terecht voor ons dossier over risicobeheer. Interview door Didier Dekeyser Brussel Metropool: Over risico’s kan eindeloos worden gedebatteerd. Als we dit thema breder aankaarten dan de louter financiële dimensie, waarvoor bent u vandaag bang, mijnheer Colmant? Bruno Colmant: In de afgel tien jaar de de confrontatie tussen tw aanzienlijk. Beide zijn kapit op verschillende fundament gematigde kapitalisme, paternalistische en he we die kennen, en anderzijds kapitalisme, waarvan opborrelt (in de gewelddadigheden andere, maar helaas niet kapitalisme is resoluut r De crisis van 2008 en de oplossingen hebben de ongelijkheden evena bestaande of potentiël maatschappelijk uitdagingen verscherpt. De confrontatie tussen een Europees katholiek kapitalisme en zijn Angelsaksische p r o t e s t a n t s e tegenhanger is zeker niet nieuw, maar 2008 heeft de overhand van het Angelsaksische model op onze eigen opvattingen aangetoond. Omdat we afdwalen van het sociaaldemocratische model dat tot onze traditie behoort, ontstaat er een diep sociaal en politiek onbehagen. Dit uit zich aan beide zijden door een verstijving van bevolking en van het politiek gedachtegoed via een verlangen naar verticalisering van de macht. Vandaag zijn de Europese volkeren bitter en boos op hun staten en op Europa zelf. Zij voelen zich niet beschermd tegen globalisering, de krachten die de markt beheersen, dus. Een van de ootst risico's die ik vandaag waarneem, is dan ndergang van het sociale bewustzijn, gevoel voor het algemeen belang en an onze traditie van sociale welwillendheid. Angelsaksische kapitalisme niet oon het natuurlijke verlengstuk Europese kapitalisme nadat obalisering en deterritorialisering hebben afgeworpen van een akbondsachtige tegenmacht die tot nu toe okale invloed had? fundamenteel verschillend. Het protestantse beschouwt alles als een markt met In de afgelopen tien jaar verergerde de confrontatie tussen twee economische modellen aanzienlijk. Beide zijn kapitalistisch, maar berusten op verschillende fundamenten. onstabiele productiefactoren, arbeid en kapitaal. Deze elementen komen alleen in aanmerking vanuit het oogpunt van een eveneens onstabiele winstgevendheid in de toekomst, d.w.z. hun toekomstig nut. Hier kan er geen sprake zijn van een verankering in – of een relatie met – het verleden. Alles draait rond de toekomst. In onze samenlevingen, in onze kapitalistische cultuur pakken BECI - Brussel metropool -december 2018 23 D.R.
26 Online Touch Home