BRUSSELSLIFE BRUSSELAAR VAN DE MAAND Guido Vanderhulst, ‘meneer industrieel patrimonium’ van Brussel het arbeiderswooncomplex ernaast, en over de geschiedenis van de site. Vanuit zijn passie voor het industriële verleden en het leven van de mensen in het Brusselse Gewest heeft hij het grootste deel van zijn leven geijverd voor de herwaardering van het bijzonder rijke patrimonium in de kanaalzone. Met zijn strijd voor het behoud van de voormalige kachelfabriek Godin in Laken, waarvoor Docks Bruxsel in de plaats is gekomen, is hij erin geslaagd het belangrijkste gebouw, de ‘kathedraal’, te redden. Ondertussen werd het ook gerestaureerd. Guido Vanderhulst is curator van een permanente tentoonstelling over Jean-Baptiste Godin, de stichter van de kachelfabriek en WIST U DIT? Octrooipaviljoen: oud checkpoint voor belastinginning Wist u dit? Tot in 1860 werden deze gebouwtjes, die nog steeds aanwezig zijn in verschillende poorten van Brussels, gebruikt om belastingen te innen op de invoer van levensmiddelen. Deze kleine vierkante huisjes zijn typisch voor het uitzicht van de Anderlechtsepoort, de Ninoofsepoort of de rand van het Terkamerenbos. Ze zijn nu in handen van het Riolenmuseum, het informatie-, documentatie- en studiecentrum van het patrimonium, en van een vastgoedkantoor. In de negentiende eeuw hadden ze echter een heel andere bestemming: het was de plaats waar het octrooi werd geïnd, een indirecte belasting op levensmiddelen en koopwaar die Brussel binnenkwamen. Diegene die zich nu aan de ingang van het Terkamerenbos bevinden, controleerden de doorgang aan de Naamsepoort tot het octrooi werd afgeschaft in 1860. Twee jaar later werden ze verplaatst naar hun huidige locatie. Ze waren lang het hoofdkantoor en onderkomen van de 6e politieafdeling. Victor Lepoutre BECI - Brussel metropool - maart 2017 37 Het verhaal van fabrieken vertellen en zo ook de geschiedenis van Brussel, de verschillende golven arbeiders die er gepasseerd zijn, hoe ze leefden … dat houdt Guido Vanderhulst al meer dan veertig jaar bezig. Nadat hij was opgegroeid in Afrika, waar hij ook zijn carrière in de ontwikkelingscoöperatie is gestart, vestigde de jonge Guido zich in de jaren zeventig in Molenbeek. Hij was toen ongeveer dertig en trof er een economisch achtergestelde wijk aan. Terwijl het kapitaal uit de wijk wegsijpelde, richtte Guido Vanderhulst de vereniging La Rue op. Dat was een middel om de wijkbewoners de kans te geven actief deel te nemen aan het economische, politieke en culturele leven van Molenbeek. Samen kwamen de bewoners tot het besef dat de heropleving van de wijk via de herwaardering van haar verleden moest verlopen. Daarom werd in 1983 de vereniging La Fonderie opgericht, die drie jaar later verhuisde naar de site van de voormalige Compagnie des Bronzes in Molenbeek. Door de jaren heen breidde La Fonderie haar onderzoeksgebied uit tot het volledige Brusselse Gewest en ontpopte Guido Vanderhulst zich tot het levende geheugen van het industriële verleden van Brussel. Guido was ook voorzitter van de Brusselse Museumraad en hij verzette zich tegen de projectontwikkelaars die de hand legden op het ene industriële gebouw na het andere in Brussel. Men hoefde hem dan ook geen twee keer te vragen of hij zich wilde bezighouden met de geschiedenis van de ‘kathedraal’. Dat gebouw is het boegbeeld van de Godin-fabrieken en een van de oudste gebouwen van Brussel. Nu biedt het onderdak aan de permanente tentoonstelling van Docks Bruxsel, die gewijd is aan de industrieel Jean-Baptiste Godin, ‘grondleg ger van de sociale economie’ en de eerste ondernemer die samen met zijn arbeiders op het fabrieksterrein woonde, eerst in Guise in Noord-Frankrijk en vervolgens, vanaf 1858, in Brussel. Dit is dus een collectie van audiovisueel materiaal, documenten, illustraties en foto’s die Guido Vanderhulst in de loop der jaren verzameld heeft. Bij de opening van de tentoonstelling in januari had deze hartstochtelijke liefhebber van het industriële verleden zich alweer op een nieuw project gestort. Met de hulp van de vzw Brussel Fabriek is hij momenteel bezig met de restauratie van de machines van brouwerij Wielemans-Ceuppens en ijvert hij ervoor de Havenlaan te laten erkennen als historisch monument. Guido blijft de geheimen van het industriële verleden van Brussel verder ontrafelen. Victor Lepoutre
40 Online Touch Home