THINK TANK VÓÓR OF TEGEN De vermindering van de arbeidsduur De arbeidsduur verkorten. Sommigen beschouwen dit als een manier om de vergrijzing van de arbeidskrachten op te lossen, kennis over te dragen en banen aan jongeren aan te bieden. Voor andere vergroten we hierdoor het loonverschil met de buurlanden en schaden wij ons concurrentievermogen. Adrien Dewez Marc Goblet, secretaris-generaal van de ABVV Wij zijn voorstander van een vermindering van de arbeidsduur van loontrekkenden, van 38 naar 32 of 30 uur per week, zonder verlies van loon en met compenserende aanwerving. Het is niet de bedoeling de kosten van zulke maatregelen door de ondernemingen te laten dragen; wij kunnen trouwens nadenken over een systeem om de sociale lasten te verminderen. Het ganse proces moet uitgaan van de werkelijkheid in de ondernemingen en op de werkvloer, onder andere wat betreft de organisatie van het werk, de duur van de carrières of de zwaarte van bepaalde beroepen. De maatregel biedt meerdere voordelen: oudere loontrekkenden kunnen langer blijven werken, met aanpassing van de werkuren. De onderneming krijgt zo de gelegenheid om deze werkkrachten langer te behouden voor de overdracht van hun kennis en vaardigheden aan jongeren. Op die manier verbeteren we ook de tewerkstelling van werknemers tussen 59 en 65 jaar, zorgen wij voor het behoud van hun inkomsten en verzekeren we een degelijk pensioen. Dit verhoogt in geen geval de kost voor de onderneming. Volgens onze berekeningen zou een enveloppe van 2 miljard, te nemen op de verminderingen van de bestaande sociale bijdragen (ongeveer 14 miljard) de creatie van 100.000 banen mogelijk maken. Deze banen kunnen bijvoorbeeld aan jongeren worden toevertrouwd. Bovendien is het van belang de vorming van de arbeidskrachten te verzekeren, gedeeltelijk door de ondernemingen gefinancierd en in samenwerking met de scholen en de Gewesten. Ik heb de indruk dat wij kunnen bijdragen tot een minder gedestructureerde samenleving door weer vertrouwen te schenken aan jongeren en aan arbeidskrachten die een ontslag hebben ondergaan. De collectieve vermindering van de arbeidsduur zal ons in staat stellen de werkloosheid te bestrijden en nieuwe duurzame en kwaliteitsvolle banen te creëren. Dit zal pas kunnen als vertegenwoordigers van de werkgevers en van de arbeidskrachten rond de tafel gaan zitten. Wij vragen een degelijke dialoog, zonder taboe. Wanneer het VBO hierop antwoordt dat “het ideologisch is”, beschouwen we dit niet als een inhoudelijk antwoord op ons voorstel. 6 BECI - Brussel metropool - februari 2016 Pieter Timmermans, gedelegeerd bestuurder van het VBO Het voorstel van een algemene verkorting van de arbeidsduur met loonbehoud druist in tegen de algemene trend. De door de regering op gang gebrachte tax shift beoogt een verlaging van de werkgeverslasten, met behoud van de nettolonen. Op die manier kunnen we de lonenhiaat met onze voornaamste commerciële partners (Duitsland, Nederland en Frankrijk) verkleinen. Deze hiaat, die in de jaren 90 aan het toenemen was, is nu aan het verminderen: de 16% van toen zullen we in 2016 tot 12 of 13% kunnen herleiden. Dit is goed nieuws maar het verschil met de buurlanden blijft aanzienlijk. Het voorstel van Marc Goblet wil de lonen behouden en tegelijk de arbeidsduur verkorten. Hierdoor stijgt de kost van de arbeid ten nadele van het concurrentievermogen. Dit is vooral een ideologisch voorstel, dat bovendien niet nieuw is. Het werd al in de jaren 80 geopperd, zonder succes. Frankrijk lanceerde enkele jaren geleden een gelijkaardige maatregel, met de introductie van de 35-urenweek. Dit land kampt nu met een serieus concurrentieprobleem en tracht dit met talrijke overuren te compenseren. De maatregel wil ook een oplossing bieden aan stress- en burn-outproblemen, maar studies tonen aan dat de onderneming niet de enige oorzaak is van zulke toestanden, die ook te maken hebben met het privéleven. In België bestaan er minstens 24 verschillende maatregelen rond arbeidsduurverkorting. Het zijn specifieke, individuele bepalingen die aan precieze behoeften beantwoorden. Zo is er o.a. nood aan meer flexibiliteit, voor de arbeidsduur bijvoorbeeld, maar dan eerder ‘op maat’ dan algemeen, om de economische uitdagingen het hoofd te bieden. Er bestaan originele oplossingen zoals een tijd-spaarrekening waardoor loontrekkenden op bepaalde ogenblikken méér, en op andere minder kunnen werken. Wij zijn voorstander van dit type hedendaagse systemen die inspelen op specifieke behoeften. Die zijn veel efficiënter dan ideologische maatregelen uit de vorige eeuw. Deel uw mening © Thinkstock
9 Online Touch Home